Pages

Sunday, November 10, 2013

Sand Cruising (South Africa and Botswana 2013)

Na een lekkere lunch bij men ouders vertrekken we richting Zaventem. Hebben er beide ongelooflijk veel zin in, Africa is calling! Londen bereiken we met een uur vertraging, dat zijn we snel vergeten wanneer we door de immer vriendelijk hostessen van South African Airways welkom worden geheten aan boord van de vlucht naar Johannesburg. Naar goede gewoonte wat turbulentie ter hoogte van de evenaar maar dit haalt ons nauwelijks uit onze slaap, met dank aan de gin tonic.

In de luchthaven staat iemand van Bushlore (verhuurmaatschappij van uitgeruste jeeps waar we altijd
mee werken) ons op te wachten en brengt ons vlot naar het depot. Het overhandigen van onze 4x4 gaat vlot en al snel zijn we op weg. We hebben een lange rit gepland, tot Vryburg. Hier kamperen we ook. We wisten dat het ‘s nachts koud ging zijn maar zo koud, dat hadden we nu ook niet verwacht. Gelukkig gaat de temperatuur na het opkomen van de zon stevig omhoog tot ondraagbaar. Onze eerste bestemming is Augrabies National Park, genoemd naar de gelijknamige watervallen. Het water van de oranjerivier dondert hier 60 meter naar beneden en kronkelt dan 18km verder door de kloof.
De watervallen op zich zijn niet echt spectaculair vinden we vooral omdat ze eigenlijk niet goed te zien zijn. De kloof daarentegen is wel knap. We maken een wandeling (Dassie Trail: 8,5km) en deze is echt de moeite al moet je toch wat conditie hiervoor hebben want het is geen standaard pad waar je over wandelt. Veel over rotsen en riviertjes klauteren (Katrijn probeert hier een nieuwe techniek, achterstevoren, zonder succes wel hilarisch moment). De verzichten zijn ronduit spectaculair. Tegen het einde moeten we een brede rivier door dus schoenen uit en door het ijskoude water. We zien veel rotsklipdassen (dassies) onderweg, niet echt een verrassing …

Ons hoofddoel van deze reis is de Kalahari ontdekken dus na 2 dagen rijden we door naar Twee Rivieren, de toegangspoort van het Kgalagadi National Park in Zuid-Afrika. De weg ernaar toe is lang en saai! Op een Zuid-Afrikaans forum hebben we gelezen dat in een ‘dorp’ onderweg goed brandhout te vinden is. Dankzij de goede omschrijving vinden we de handelaar die toch wel een
beetje verschiet hoe wij daar geraakt zijn en hopelijk voor hem vinden nu meer toeristen de weg naar zijn brandhouthandel. In Twee Rivieren regelen we de grensformaliteiten met Botswana ook al blijven we nog wat dagen aan de Zuid-Afrikaanse kant, alles gaat zeer vlot. Onze eerste ochtend doen we een game drive en na 2 minuten hebben we al prijs, een Kalahari mannetjes leeuw die de duin op wandelt, zalig! We zien ook 2 cheeta’s die onder een boom liggen te luieren. Onze volgende bestemming is Mata-Mata, een kamp op de grens met Namibië. Niet echt de moeite, gelukkig hebben we maar voor 1 nacht geboekt. Deze reis hebben we alles vooraf geboekt, deze bestemming is razend populair en weinig overnachtingsplekken dus als je niet geboekt hebt, kom je er niet in. Nosseb Camp hebben we
zelfs een jaar vooraf geboekt en we hebben de laatste kampplaats. Hier zijn we een honey badger, redelijk uniek en een topmomentje! Het park is wel mooi, veel beesten maar het mist toch wel avontuur voor ons. We zijn dan ook blij dat we na 5 dagen kunnen doorsteken naar Botswana.

Vooraf hebben we de ergste zaken gelezen over de toestand van de weg. Het is een twee sporen track, duin op, duin af. Veel rijden hier vast in het uiterst mulle zand. Zonder één keer vast te komen zitten bereiken we Matopi. Een plek waar je mag kamperen. En een plek is echt het enigste dat er is. Dit is het leuke aan Botswana, kampeerplekken zonder voorzieningen (geen wc, geen douche maar wel super locaties). Deze kampplaats ligt in het midden tussen Zuid-Afrika en Botswana omdat de weg te lang is om het in één dag te overbruggen. We beginnen alles uit te zetten (tent, stoelen, tafel, luifel) en na een paar minuten zitten er rond onze jeep ongelooflijk veel wespen. Eerst 10 dan 50 en na een halfuur honderden wespen … dit is niet uit te houden en we
vluchten onze jeep in. Hier zitten we nu, na wat overleg besluiten we door te rijden, kunnen moeilijk heel de namiddag in onze jeep zitten bij 40 graden buiten. Met uitgeklapte tent en luifel is doorrijden ook geen optie. Met onze fleece trui aan (zweet zweet) klappen we de tent en luifel in en ruimen we alles op in een sneltempo in de hoop niet gestoken te worden, de wespen zitten overal, redelijk angstaanjagend. We moeten nog een lang stuk rijden en willen niet in het donker rijden dus zit er niks anders op dan de gas iets dieper in te drukken. Met wat (berekende) risico’s rijden we de race van ons leven. Tegen valavond zijn we aan de
Botswana kant van het Kgalagadi National Park. De eerste nacht kamperen we aan de Lesholoago Pan. Starten ons kampvuur op en genieten van de eindeloze rust en stilte. Bij het bekomen van ons avontuur van vandaag horen we in de struiken geluiden, het is een brown Hyena die komt aanwandelen. Hij komt op een paar meter van ons en begint daar een kuiltje te graven om even later zich hierin rond te rollen. Dit is de reden waarom we steeds naar Afrika willen, wat een uniek
moment, adrenaline! De dag erna slapen we lekker uit tot 8.30u (normaal staan we op rond 5.30u) en nemen een rustige start. De volgende nachten slapen we op de rand van de Mabuasehube Pan. Hier hebben we een super uitzicht op de pan voor de rest is er niets, wij en de natuur, genieten!

De volgende bestemming is Kang, een ‘stad’ (2 straten) aan de Kalahari Highway (een snelweg dwars door de Kalahari, stel je absoluut geen snelweg voor, een asfalt weg die kaarsrecht loopt, één baan op, één baan af waar je uren kan rijden zonder tegenligger). Onderweg naar Kang zien we cheeta’s aan de kant van de weg. Je denkt altijd dat de dieren enkel in de nationale parken zitten maar dit is absoluut niet zo, deze zaten op 2km van een dorpje. In Kang moeten we inkopen doen, diesel tanken en drink- en douchewater inslaan. Het valt zwaar tegen het aanbod maar na wat zoeken vinden we wat we willen of toch ongeveer. Na een nachtje slapen op een deftige camping (met douce en wc, yyiihhaa) rijden we door naar Khutse. Het zuidelijke deel van de Central Kalahari. We besluiten een binnenweg te nemen over
een zandpiste. Stevig stukje off-roaden. Khutse valt ons wat tegen, zeer droog, bijna geen beesten en snikheet. De pistes zijn als een pretparkattractie, je zit precies op zo van die bootjes die op en neer gaan in een ronde en dat voor uren aan een stuk. We zien beide af van de warmte en de droogte dus besluiten we vroegen dan we hadden voorzien door te rijden.

Onze laatste dagen spenderen we in Mokolodi, een klein game reserve vlakbij Gaborone, de hoofdstad van Botswana. Hier gaan we oa. een dagje mountainbiken. Onze fietsen zijn voorhistorisch en te klein, gelukkig nog dat ze net terug komen van een onderhoud. Mijn voorwiel staat kadul en Katrijn haar zadel staat los en valt er een paar keer af. Het is wel een leuke tocht van een kleine 40km. Onderweg zien we ongelooflijk veel dieren! Vooral een neushoorn op een paar meter is geweldig.


Terug in Johannesburg leveren we op de luchthaven onze jeep in en via Londen vliegen we terug naar België. We hebben deze reis wel afgezien, de droogte en warmte waren niet altijd aangenaam, de natuur, rust, stilte en avontuur daarentegen waren top! Volgend jaar gaan we terug Botswana dat staat vast maar dan vroeger op het jaar en met minder woestijn.


voor meer foto's klik hier

Sunday, February 24, 2013

Welcome Home (South Africa January 2013)

Met een uur vertraging landen we in Johannesburg, we moeten (hard) lopen, hebben nog 40 minuten om onze aansluiting naar Cape Town te halen en moeten nog langs de douane en onze bagage herinchecken. We crossen als zotten van de ene terminal naar de andere en zijn net op tijd aan de gate. Bekomend van onze inspanning horen we dat de vlucht vertraging heeft en het wordt nog beter als we een uur later op hetzelfde vliegtuig gezet worden maar dan een rijtje verder.


Na 2uur vliegen landen we in een zonovergoten Cape Town. Bij het buiten wandelen van de terminal worden we begroet met ‘Welcome Home’, door de normaal opdringerige autoverhuurders, die ons verder  met rust laten. We hebben een uitgeruste 4x4 gehuurd en de overhandiging hiervan gaat heel vlot. Onderweg doen we de eerste basis inkopen en rijden door naar Stellenbosch waar we ons installeren op een campsite. Daar organiseren we onze valiezen en de indeling van de auto. We hebben het graag altijd hetzelfde, een afwijking die we in 2009 hebben opgelopen vrees ik. Dan is het eindelijk zover, onze eerste BEER O’CLOCK …

 
Via de Franschhoekpass rijden we richting de Hoop Nature Reserve. In Franschhoek willen we gaan wijnproeven in het wijnhuis Stony Brook, maar we zijn te laat vertrokken dus zullen we het later moeten doen.  Er staat een stevige wind aan de kust en we zijn maar al te blij dat we kunnen kamperen met de bescherming van wat bomen en struiken.  De Hoop Nature Reserve is bekend om zijn grote duinen aan de kustlijn. De witte duinen zijn erg mooi. Voor ze de zee ontmoeten is er nog een smalle rotsstrook wat het zicht uitzonderlijk maakt. Op onze wandeling worden we vergezeld door een Oyster Catcher die ons duidelijk iets wil vertellen maar we verstaan dat taaltje niet zo goed.  Via het ponton van Malgras, het laatste ponton van Zuid-Afrika (er zijn er enkel nog die gebruikt worden als grensovergang) rijden we naar Nyara Game Reserve. Het ponton wordt met behulp van een stalen kabel manueel de rivier over getrokken, hard labeur.  In het Nyara Game Reserve gaan we quadden tussen de dieren, wel tof. Vooral de ontmoeting met de giraffen waarvan de bull heel erg dichtbij komt, impressionant.  Tijdens het avondeten zien we nog een neushoorn passeren.

 
De hoofdreden van ons bezoek aan de kleine Karoo is een tocht door de Baviaanskloof. Een kloof van 250km waarvan het middendeel een nature reserve is waar je enkel met een 4x4 door mag. De eerste nacht slapen we in het eerste en goed bereikbare deel van de kloof. Hier wandelen we de Waterklooftrail. Op onze wandeling krijgen we twee honden mee, deze dienen ter bescherming tegen bavianen en slangen. En gelukkig kenden zij de weg. Volgens Katrijn is het een rondwandeling dus wij blijven maar rechtdoor gaan door de smalle kloof tot we echt moeten beginnen klauteren over bomen en rotsen.  Uiteindelijk besluiten we dan maar om terug te keren. Op de terugweg vangen onze medewandelaars verschillende visjes en waterslangen. Een schitterende wandeling!

Onderweg door de baviaanskloof is het leuk off-roaden, veel riviercrossings waarvan er eentje nipt is in 4x4 low. Gelukkig hebben we wat ervaring. Vele stukken zijn er erg aan toe vanwege de vele regens dit jaar. We slapen op een bushcamp aan de rivier waar het zwemmen voor de nodige afkoeling zorgt. We hebben spijtig genoeg niet meer tijd anders zouden we hier lang blijven hangen. De volgende ochtend zijn we vroeg op, wassen ons in de rivier en gaan verder op pad door de kloof. De weg is op sommige stukken rotslecht en steil.

 
Via de Langekloof (R62) zetten we de terugweg richting Cape Town in. Onderweg besluiten we te gaan slapen in de KougaKloof. De weg ernaar toe is best ok maar onze snelheid te hoog. Hier worden we met geconfronteerd als we vol in de remmen moeten gaan voor een tegenligger, it was a close call! De KougaKloof is een echte hidden gem, prachtige locatie om te kamperen!

 
De Swartsberg pass is de hoogste gravel bergpas van Zuid-Afrika, de weg slingert zich op indrukwekkende wijze over de Swartsbergen. We plannen te blijven kamperen in Prince Albert waar het heel  heet (45°C) is. De campsite heeft op de koop toe geen schaduw. Daarom besluiten we terug te keren. In een sneltempo rijden we de Swartsbergpass terug over, het is al laat in de namiddag. Onderweg door de vallei vinden we een leuke campsite met veel schaduw en een zalig zwembad aan de Kruisrivier. In onze guidebook staat dat de Groenfontijn vallei waarschijnlijk één van mooiste gravels is dat je in Zuid-Afrika kan rijden en dit kunnen we alleen beamen, de weg kronkelt door een prachtige groene vallei.

 
Warmwaterbad heeft zoals de naam het al doet vermoeden warm water bronnen. Overdag kan je er niet in blijven zitten maar vanaf het moment dat de zon weg is is het genieten in het hete water waarvan de damp zich omhoog werkt en dit alles onder een schitterende sterrenhemel. Dan besef je weer even dat perfectie bestaat! ’s Morgens is er veel commotie op de campsite, er zit een groene boomslang van meer dan 1.5 meter. Met man en macht (en vooral veel stenen) probeert men ze eruit te krijgen. De groene boomslag is één van de gevaarlijkste soorten van Afrika.

 
In Montagu is er een boerenmarkt hebben we gelezen met een groot aanbod van lokale producten. Bij aankomst is het gewoon een toeristenmarkt in onze ogen. Dat valt ons wel wat tegen in deze streek, veel te toeristisch en dat stoort ons. Gelukkig vinden we overal altijd wel wat weinig bezochte plekjes. Onze laatste kampeeravond zoeken we 4u naar een campsite waar plek is, het is zaterdag en zomer dus alle Zuid-Afrikanen zijn op kampeerpad. Tegen de avond en met wat hulp vinden we een primitieve campsite aan de Brandvleidam.

 
We beginnen aan het 2de deel van onze reis, Kaapstad. We slapen bij Nick&Nicola, Zuid-Afrikanen waar we in 2009 samen grote stukken mee gereisd hebben door Noord Afrika. Kaapstad is een super leuke stad, heerlijk ontspannen en schitterend weer elke dag. We bezoeken enkele wijnhuizen in Constantia en gaan nog eens naar Franschhoek. Hier is het wijnhuis Stony Brook, voor ons het beste wat de Zuid-Afrikaanse wijn te bieden heeft. Ook keren we nog eens terug naar Cape Point, hier blaast de wind zo hard dat we met moeite kunnen blijven staan. Onze laatste avond gaan we naar goede traditie met N&N eten in The Five Flies, een top restaurant in Kaapstad. Onze laatste dag is het zo warm dat we besluiten naar huis te vliegen op onze slippers en in korte broek. Dat valt tegen als we in -3°C in München uit het vliegtuig stappen.

 
Met veel zonne-energie zijn we terug gekomen van weer een nieuw deel  Zuid-Afrika dat op sommige stukken net iets te toeristisch voor ons is maar toch veel te bieden heeft. De kleine Karoo is een absolute aanrader met de Baviaanskloof op kop en Kaapstad dat is altijd feest!


voor meer foto's van onze reis klik hier