Het vertrek
Op de middag pik ik Katrijn op aan het werk, we zijn er klaar voor! Eindelijk, na
bijna 1.5 jaar terug naar Afrika! Na een lunch bij men ouders rijden we verder naar Zaventem. Het is er ongelooflijk kalm! Het inchecken verloopt zeer snel en dan zoals steeds als we in Zaventem komen gaan we een Starbuckskoffie drinken. Onze vlucht naar Londen vertrekt keurig op tijd. Onderweg laat de piloot weten dat er een stevig onweer is en dat we moeten omvliegen, uiteindelijk vliegen we een uur en een half naar Londen. Onderweg redelijk wat turbulentie. We moeten 4 uur wachten op onze vlucht naar Johannesburg in Heathrow maar deze vliegen voorbij, het aanbod is zo groot in terminal 5. Met een uur vertraging vertrekken we richting Johannesburg, waar we 11u later landen. De vlucht verloopt goed. BA excuseert zich voor de vertraging van de bagage, wij vinden het nochtans snel gaan.
We’re back!
De grenscontrole gaat vlot en snel vinden we de weg naar de verhuurmaatschappij voor onze auto. We krijgen een Toyota Corola, Fanny. Waarom
Fanny? het is een blinkende bronskleurige fancy auto en Ken vinden we niet klinken, vandaar. Het is voor ons een gewoonte dat we alle auto’s namen geven, dat praat makkelijker. Het is even wennen aan het linkse stuur en de pinkers en ruitenwissers die ook aan de ‘verkeerde’ kant staan. Redelijk snel vinden we de weg, wel niet de juiste maar ja. Onze gps staat nog niet geblokkeerd op het noorden wat maakt dat Katrijn ons een mooi rondje Johannesburg/Pretoria laat rijden. Eens het probleem gedetecteerd en opgelost rijden richting Pilanesberg. Ons kamp vinden we snel, aan de ingang moeten we de eigenaar (Perry) bellen, deze geeft niet thuis dus wachten. Uiteindelijk kunnen we Perry te pakken krijgen en even later komt er iemand ons begeleiden naar het bush camp. Een bush camp is een luxe tentenkamp waar alles aanwezig is in het midden van de bush. Het leukste is de douche, die uitzicht geeft op de bush en heerlijk warm is met véél water. We zijn beide moe dus slapen even voor we op gamedrive vertrekken. Onze gids is een sympathieke afrikaan met huwelijksproblemen. Hij begrijpt niet dat hij niet in de gsm van zijn partner mag zien (rara??) en vind dat de problemen beginnen als je getrouwd bent, we zijn dus gewaarschuwd! We zien véél! Neushoorns, olifanten, antilopen, leeuwen, vogels, … als het donker is zien we nog een aantal uilen, nachtvogels, … het is succesvol en met een tevreden gevoel keren we terug naar ons kamp. Bij terugkomst in ons kamp staat het eten al klaar, afrikaanse pap, lam, boerewors, kolencurry en salade, heerlijk!
Black Rhino
Een waanzinnige nachtrust, stil buiten, enkel het geluid van de bush, relaxing. We slapen heerlijk
en nemen uitgebreid en lang ontbijt samen met Perry. We hebben een gezellige babbel over het verleden, de
voetbal en de toekomst van Zuid-Afrika.
We rijden terug naar Pilanesberg voor nog wat gamespotting. We zien een black rhino, redelijk zeldzaam en moeilijk te spotten, Katrijn ziet hem tussen de bosjes neerliggen. We zijn eigenlijk op zoek naar een luipaard dat een paar keer gezien is de afgelopen dagen maar dat zien we niet …
We moeten nog 250km rijden tot onze volgende lodge, het gaat vlot en na 3u rijden zijn we er. We relaxen in de zon aan het zwembad. Deze lodge deed vroeger dienst als kledingmakkerij, wij slapen in het atelier. Van de vorige activiteiten van de eigenares is er niets meer merkbaar. Het dinner is heerlijk, steak, zo mals als boter. De regen valt met bakken uit de lucht. Licht aangeschoten kruipen we in bed. Onze karaf wijn werd steeds bijgevuld en je moet toch blijven drinken tot die volledig leeg is??
Offroaden met Fanny
Na een heerlijk full english breakfast vertrekken we richting Kruger. We besluiten binnendoor te rijden en vinden toch enkele gravelroads waar ons Fanny perfect overgaat. Fanny mist enkel wat kracht onder de moterkap, voor de rest doet ze het schitterend! Lunchen doen we bij Vrouwtjies thearoom in Lynderburg, een koloniaal huis waar ze lekkere lunch serveren. In de tuin is het heerlijk
vertoeven onder de bomen in de schaduw van een brandende zon. De weg verder klimt naar een eerste pass, de Long Tom Pass. Overal staan er waarschuwingsborden ‘bij dichte mis, hooflich opzet’. Als we boven komen is het duidelijk waarom, de wolken pakken samen tegen de bergwand en al snel rijden we door dichte mist en kletterende regen de afdaling in. Op sommige stukken zie je amper 5 meter. Als we benden zijn, in Sabie, blijft het stortregenen, op de radio horen we ook al heel de dag berichten van overstromingen in de streek waar wij zitten, alleen weten we niet juist waar. Volgens onze guidebook is het een leuk dorp maar hier merken we niets van, de regen valt met pakken uit de lucht, niet normaal. Hopend op beter weer rijden we verder. Het blijft regenen en grijs, op 20km voor onze bestemming stopt het eindelijk. Via een gravelroad en een slechte piste bereiken we met een nog intacte Fanny onze lodge. De onderkant zal er al iets minder vrolijk uitzien vrezen we. Hier krijgen we het ‘slechte’ nieuws dat het de komende 3 weken zo een weer zal blijven … al een geluk bleek dit a
chteraf niet waar te zijn. Onze lodge bestaat uit 8 treehouses verspreid over een groot gebied. Wij hebben het mountain vieuw house, een treehouse op 7 meter boven de grond, met jacuzzi en outdoor badkamer, pure luxe! Alleen van de bergen valt er niets te zien, wolken en mist. Ze hadden het misschien beter het african bush tree house genoemd. Bij het avondeten maken we kennis met de eigenaars, luxemburgers die hier nu een 5 jaar wonen en een koppel uit Nieuw – Zeeland dat al jaren in Londen woont en voor de eerste keer in Afrika zijn, Tom en Diane. Ze verhuisden naar Londen om zo in verschillende steden ter wereld te gaan wonen maar uiteindelijk zijn ze er blijven plakken en hun leven opgebouwd. Het dinner, bereid door Evelien, is van een uitmuntende kwaliteit.
King Cheeta
We besluiten laat ontbijt te nemen en wat te relaxen (lees slapen). Na een relaxte ochtend gaan we op vogelspotting. We hebben ons niet ingesmeerd tegen de zon, het is overtrokken, dus gevolg, alletwee ser
ieus verbrand. Na Hightea (mooi woord voor koffie en gebak) gaan we op gamedrive in een zijstuk van Kruger. Aan de westkant van het Kruger park liggen verschillende privéparken, ze zijn allemaal omheind om stropen tegen te gaan. Of ontsnappen van hun dieren als je weet dat een neushoorn een slordige 700 000 Rand (75 000 euro) kost. We zien VEEL dieren, onder andere de zeer zeldzamen King Cheeta, ziet er hetzelfde uit als de “gewone”, enigste verschil is de zwarte rug. Ook leeuwen die een hunt aan het voorbereiden kunnen we goed waarnemen. Er komt een leeuw tot op minder dan een meter voorbij onze open jeep, blijft toch een beetje angstaanjagend hoor. Wat opvalt zijn de hoeveelheid kleintjes bij alle kuddes. In deze periode van het jaar hebben ze bijna allemaal kleintjes wat ze allemaal agressiever maakt omdat ze willen beschermen.
Panorama Route
Via de Panorama Route rijden we naar onze volgende bestemming. De Panorama Route is één van de toeristische hoogtepunten en meest gefotografeerde van Zuid-Afrika. Het is een route langs de Blyde River Canyon met verschillende en indrukwekkende verzichten. Er zijn ook 2 watervallen (die eigenlijk officieel niet
bij de route horen) onderweg. Normaal maken we voor een waterval nooit een omweg maar omdat het zo stevig geregend heeft en er dus veel water op de rivieren zit besluiten we toch eens te gaan kijken. De Berlin Falls en de Lisboa Falls zijn absoluut de omweg waard, zonder meer indrukwekkend! Als er minder water is waarschijnlijk ook minder indrukwekkend? De verzichten onderweg zijn mooie en soms indrukwekkend. Vooral de klim door het tropisch woud naar het forest uitzicht aan Gods Window is een topper! In de late namiddag arriveren we bij onze volgende lodge, Hanna Game Lodge, a gift from god, luid de slogan, dat kan in een christenland alleen maar meevallen en dat doet het ook. Mooie kamers, leuk uitzicht en dat alles in een schitterend domein!
Luilekkeren
Omdat het een private reserve is en we het wel eens gezien willen hebben besluiten we om een ochtenddrive te doen. Deze vertrekt vlak na zonsopgang, dan zijn de dieren het meest actief van de hele dag. Vroeg uit bed dus. We zien niet veel verschillende dieren maar de natuur is wel mooi en onze Oostenrijkse mederijder is onder de indruk van alle hertjes onderweg. Dat krijg je dan als je al zo verwend bent als wij… achteraf gezien maar goed dat we de drive gedaan hebben en zo vroeg zijn opgestaan, anders waren we er nooit in geslaagd al voor 9u aan het zwembad te liggen in een stralende zon! De rest van de dag brengen we door op onze ligzetel aan het zwembad, heerlijk zo een dagje niets doen.
Kruger
We zijn al vroeg op pad, vandaag rijden we naar het Krugerpark. We laten de bergen (highveld) achter ons, naar de lowveld. Na 3 uur rijden zijn we in Phalaborwa waar we inkopen doen voor de komende dagen, we hebben self catering chalets gehuurd en gaan dus zelf koken (barbecueën). Op de middag staan we aan de gate van het wereldbekende Krugerpark. We rijden via enkele loops naar onze kampplaats,
Olifants Rest Camp. Onderweg zien we al redelijk wat wildlife. Het is regenseizoen dus alles is dik begroeid en het gras staat hoog wat maakt de het spotten van dieren redelijk moeilijk is. Het voordeel is dan weer dat de natuur veel mooier en groener is. Het valt ons nogmaals op hoeveel verschillende kleuren groen de natuur bezit! Ons kamp heeft een schitterende ligging, op een hoogte van 100 meter aan de oever van de Olifantsrivier. Vanop ons terras hebben we een adembenemend zicht. We steken de braai (barbecue) aan en genieten van een superlekkere braai bij zonsondergang … We hebben een nightdrive geboekt, in het donker mag je niet meer zelf rijden. Met verschillende spots gaan we op zoek naar nachtdieren of dieren die meer actief zijn als overdag. We zien oa. verschillende soorten uilen van zeer dichtbij, een stripped civet, nachtvogels, grazende nijlpaarden, een piton, … het hoogtepunt is ongetwijfeld het moment waarop we een luipaard zien, op minder dan een meter afstand, schitterend. Het is namelijk zeer moeilijk om luipaarden te zien.
Kruger II
Vroeg uit bed, we gaan mountainbiken! Dit is één van de weinige plekken in Afrika waar je kan mountainbiken in een wildpark. We zijn met 4 en 2 gewapende rangers. We rijden op een rustig tempo door het park en als we even rusten horen we het gebrul van leeuwen. We springen de fietsen op en gaan op zoek. In de bosjes zitten 4 leeuwen maar van zodra we er in de buurt komen lopen ze weg. Telkens er een dier in de buurt komt worden de rangers licht nerveus omdat het voor hen zeer moeilijk is om de situatie te controleren. Onmiddellijk zie je de concentratie en hebben ze hun geweer in de aanslag, dit gebruiken ze enkel om de dieren af te
schrikken, enkel in hoogste nood zullen ze op de dieren schieten. We zien onderweg oa. nog vele impala’s, nijlpaarden, … het is vooral super om door zulke mooie natuur te fietsen en dit met de steeds aanwezige spanning van er zitten hier wel wilde dieren. Het andere koppel is een Italiaans, Duitssprekend, koppel. De man kan een klein beetje engels (25 woorden), zijn vrouw niets. Ze zijn voor 3 weken op rondreis en hebben al in de meest bizarre situaties gezeten. Zo zijn ze naar Moreni (Botswana) geweest en hebben ze zich vastgereden in de rivier, hierdoor hebben ze een nacht moeten slapen op het dak van hun auto, het water stond een meter hoog. Om vuur te maken hebben ze al hun kleren in brand gestoken. De volgende dag hebben rangers hun uiteindelijk gevonden. Wie rijdt en nu een rivier in en beseft dat niet?? Twee dagen later en met een nieuwe auto zijn ze van de weg geschoven tegen een boom, er was er maar 1 in de hele omgeving?? En zo ging dat nog even door, hylarisch vooral als hij zegt dat zijn grootmoeder jonger is dan de kamer waar ze overnachten! We moeten nog 180km rijden naar het volgend kamp, op zich is dat niet ver maar de max snelheid is 40km/u dus wel lang. Ik val in herhaling maar de natuur is gewoon adembenemend mooi! Ons volgend kamp is Lower Sabie Rest Camp. In Kruger zijn er 11 verschillende kampen die beheert worden door SANParks. We hebben hier een safaritent op de oevers van de Sabie rivier waar vele nijlpaarden in zitten. ’s Avonds hebben we een klassieke sunsetdrive geboekt, je vertrekt 2 uur voor zonsondergang, het eerste deel is dus in het licht, het tweede in het donke
r. Achteraf vragen we ons af waarom, we doen niets anders dan ons druk maken in het feit dat de gids voor alles stopt, wat natuurlijk normaal is aangezien de rest van ons gezelschap nog niets heeft gezien is en dit hun eerste safari is. Het ligt dus vooral aan onszelf dat we ons nerveus maken. Wat ons vooral opvalt is dat iedereen zijn vakantie beleefd door het fototoestel, er wordt een dier gespot en iedereen neemt eerst foto’s en kijkt dan zelf (na te checken of de foto’s wel gelukt zijn). Zo vergeet men dat je er bent om er zelf van te genieten en het te beleven …
Tussen olifanten, neushoorns en leeuwen
Terug vroeg (3.45u) uit bed, vandaag doen we een wandelsafari (kakatour, je ziet meestal enkel de uitwerpselen en afdrukken van dieren)met Robert en Patrick, onze gewapende rangers/gidsen. Bij de opkomende zon zijn we onderweg naar de vertrekplaats. We moeten op één lijn lopen en mogen niets zeggen en zo weinig mogelijk lawaai maken. Onderweg stoppen we geregeld bij bloemen, kuilen en kakken. We zien in de verte 2 neushoorns en proberen dichterbij te gaan, eventjes later zien we een de andere kant een kudde olifanten, een stuk of 25. We zitten tussen de twee in. Onze gidsen besluiten om eerst dichter bij de olifanten te gaan. We staan op minder 100 meter. Op het moment dat ze onze richting uitkomen moeten we
tegen een versnelde pas terug gaan, olifanten gaan 2 keer zo snel als wij dus we moeten ons haasten naar een plek in de schaduw omdat ze ons daar niet kunnen zien. Op het moment dat de olifanten op de plaats komen waar wij stonden merk je dat ze onrustig worden van de geur en besluiten ze om terug te gaan. Wij verder richting de neushoorns die we met een lus proberen te benaderen. Opeens moeten we gaan zitten van Robert, we begrijpen niet goed waarom. Robert zegt ons rustig te blijven en verteld dat er achter het bosje een leeuw ligt. We mogen heel langzaam opstaan. Telkens Simba naar ons kijkt moeten we naar beneden gaan. SUPER! er zijn blijkbaar 2 leeuwen. Na een paar minuten merkt Simba ons op en rent weg. We nemen een korte pauze (om te bekomen en iets te eten en drinken) aan de rand van de rivier. Robert en Patrick scannen de omgeving en verklaren ze veilig. Even later horen we geritsel en er komt op een paar meter van ons een nijlpaard uit het water, Robert grijpt onmiddellijk zijn geweer maar gelukkig negeert het beest ons en gaat rustig verderop wat grazen. Robert en Patrick komen niet meer bij van het lachen, ze vertellen dat het heel lang geleden is dat ze zoveel dieren hebben gezien tijdens een wandelsafari en ze verschillende keren zijn verrast geweest in situaties. We wandelen terug door het hoge gras naar de vertrekplaats. Een leuke ervaring! Na het ontbijt in ons kamp rijden we door, we hebben heel lange rit op het programma staan, 700km naar de drakensbergen. Onderweg komen we terecht in een gigantisch onweer, het water valt met bakken uit de lucht, knallende donders, flitsende bliksem, pikdonker, dit hebben we nog nooit meegemaakt, we zien met moeite de voorkant van Fanny. Het onweer duurt bijna een uur! De wegen zijn juist rivieren. Omdat we vrezen te laat te zijn op onze volgende bestemming (Didima Camp) belt Katrijn om te verwittigen. De dame aan de telefoon laat weten dat we niet kunnen komen omdat er overstromingen zijn, de bruggen staan onder … ze boeken ons naar een andere bestemming. We komen terecht is een nationaal park, in een chalet. Er zijn geen voorzieningen om te eten dus moeten we het stellen met wat brood en ajuinensoep. Gelukkig is onze voorraad rode wijn nog niet uitgeput! Doodmoe gaan we slapen.
Bergen in de mist
Om 8u ’s morgens horen we geklop aan onze voordeur. Men komt ons vertellen dat het water is gezakt dus we kunnen toch naar Didima Camp gaan. Onderweg zien we dat de rivieren serieus te keer zijn gegaan en nog steeds tegen de rand vande bruggen aanklotsen.
Het weer is zwaar overtrokken en mistig dus we spenderen de hele dag in en rond onze kamer. We wilden eigenlijk een bergwandeling maken maar dit raadt men ons af momenteel. Op het domein zitten baboens en deze komen geregeld eens langs om te checken of er voor hen niets te rapen valt. We laten hier ook al onze was doen en relaxen.
Vissen spotten
Een korte rit van 280km door een (volgens de guidebooks, wij zien het niet vanwege slecht weer) prachtig landschap brengt ons in Durban. Onderweg passeren we Howick, de plaats waar Nelson Mandela in 1962 werd gearresteerd.
Durban voelt zeer afrikaans aan. Hier is het grootste aquarium van Afrika te bezoeken. Omdat we enorm onder de indruk waren van het Two Oceans aquarium in Kaapstad op onze vorige reis besluiten we het te bezoeken. Het is ondergebracht in een er speciaal voor gebouwd scheepswrak. De setting is zeer mooi gedaan maar we hebben de indruk dat het toch niet zo groot is. Misschien lagen onze verwachtingen te hoog. De regen valt ondertussen met bakken uit de lucht. De weg naar onze guesthouse vinden we niet zo makkelijk maar na wat zoeken lukt het ons toch. Onderweg zien we nog het voetbalstadium van de worldcup.
Exit regen
Een indrukwekkende nieuwe luchthaven hebben ze voor de world cup gebouwd in Durban. Gigantisch groot en chique, er mankeert maar 1 ding, vluchten. Wij nemen een vlucht van Durban naar Port Elizabeth wat ons een dag rijden bespaard. Alles gaat heel erg vlot. We vliegen met de Congo Express . South African Airways heeft ook vluchten in Congo, vandaar. Na 1u vliegen zijn we in Port Elizabeth en in het goede weer, een stralende zon en een helder blauwe lucht. We halen onze nieuwe huurwagen op en op minder dan een uur zijn we terug onderweg. De regio voelt heel anders aan hier, alles is beter georganiseerd, prachtige wegen en minder druk. Na wat inkopen in een super moderne Spar rijden we naar Addo National Park. Het enigste big5 park van de west-kaap. De eerste nacht logeren we in het zuidelijke deel van het park, in een prachtige cottage! Het park bestaat uit 2 delen en nog maar sinds een klein jaar zijn de omheiningen tussen de 2 weggehaald wat maakt dat de dieren nu vrij kunnen rond bewegen. Men doet hier een mooie job en probeert om terug alle dieren te introduceren die hier ook origineel leefde. Bij de opening waren er amper 11 olifanten over, de dag van vandaag is de populatie gegroeid naar meer dan 500. In de namiddag doen we een gamedrive. We zien oa een gigantische kudde buffels en een breeding herd olifanten. ’s Avonds genieten we van een heerlijke braai. Er zit een waanzinnige spin in onze kamer, ongeveer 15cm groot. Katrijn zet ze met behulp van de barbecue tang buiten, baaahhhh.
Olifanten a gogo 
Via een uitgebreide gamedrive met massa’s olifanten, kuddu’s, zebra’s, warthogs, schilpadden, … rijden we naar het Addo main camp. Het is een groot en druk kamp met vele voorzieningen. Wederom hebben we een schitterende cottage met een mooi zicht over de omgeving waar verschillende dieren te zien zijn. Na de lunch rijden we terug het park in voor meer gamespotting.
Paardrijden
Met paardrijden hebben we absoluut geen ervaring, daarom is de aangeboden toer voor onervaren rijders ideaal voor ons. Het lijkt ons wel een leuke ervaring. Achteraf gezien was het enorm saai en pijnlijk aan onze poep en knieën.
We hebben absoluut geen nieuwe hobby ontdekt, al een geluk dat het stralend weer was zodat we toch wat van de zon hebben kunnen genieten. De rit was op zich wel ok, de gids was zeer vriendelijk en gaf veel info maar het tempo lag zo traag. Na een rit van een kleine
300km komen we aan in Tsitiskama National Park, het begin van de garden route. Het is een lang smal park tegen de oceaan aan, eigenlijk een beschermde kusstrook. Het park kan je alleen te voet in, via een wandeltocht van een aantal dagen (de Otter Trail, 65km). We hebben weeral een schitterende cottage vlak aan de oceaan. Hier stoomt ook de stormsrivier in zee. De monding kan je bereiken via een mooi aangelegd wandelpad van een kleine km. Over de rivier is er een hangbrug gemaakt. Mooi. Onderweg zien we de bekende VRT presentator Martin Heylen en zijn vrouw. Uiteraard hebben we ’s avonds wederom een heerlijke braai.
Bomenslingeren
Tsitsikama is niet enkel bekend vanwege zijn mooi nationaal park maar ook vanwege de vele outdoor activiteiten in de regio. Een van de meest bekende is de Canopy Tour. Het is een tour via kabels door de toppen van de bomen. In totaal zijn er 10 slides, de ééne al wat langer en sneller dan de andere. We zijn een 2 tal uur onderweg.
Wat ons opvalt is de enorme aandacht voor de veiligheid hier, zijn we wel echt in Afrika?? Na de tour krijgen we nog een lunch. Allemaal zeer georganiseerd en vooral weinig avontuur wat op zich wel spijtig is. De namiddag spenderen we in de zon op ons terras en ’s avonds genieten we van onze laatste braai.
Garden Route
We zijn weer vroeg wakker, het is vroeg licht (4.30u) wat maakt dat je snel mee bent in het ritme van het licht. Al voor half negen zijn we onderweg. We stoppen eerst bij Birds of Eden, de grootste volière ter wereld. Een overdekt bos met véél verschillende vogels. Het is en blijft een volière maar gemaakt met veel respect voor dier en natuur. Een Australisch exemplaar is heel erg geïnteresseerd in Katrijn en zit al snel op haar schouders. Het beest eraf krijgen is niet zo makkelijk! Er zitten hier honderden soorten samen van verschillende continenten. Onze volgende stop is Knysa, volgens de guidebooks het mooiste dorp op de Garden Route. Wij vinden er niets aan, vooral heel toeristisch en nep! Veel chique boetiekjes en mooie promenades, daar moet je niet voor naar hier komen. De tapas en oesters daarentegen smaken voortreffelijk. We zijn absoluut niet onder de indruk van de Garden Route en vragen ons af waarom iedereen hier zo vol lof over spreekt. De
natuur is mooi maar niet indrukwekkend en alles is zo Europees. Vlak voor Swellendam ligt er een klein Nationaal park, het bontebok NP. We besluiten er even door te rijden omdat dit één van de weinige plekken op aarde is waar je de zeldzame bontebok nog kan zien. De bontebok is een pracht exemplaar in de familie van de antilopen! Onze B&B, Swellendamdam Country Lodge, wordt uitgebaat door een koppel Nederlanders. De vrouw is een beetje raar maar dat stoort niet. Het zwembad is zalig. ’s Avonds gaan we eten in The Old Mill, een heerlijk dinner. De eigenares is een Belgische uit Leuven en na de service komt ze bij ons zitten en drinken we samen nog een fles voortreffelijke rode wijn. Ze heeft reeds 12 jaar in Zuid-Afrika haar eigen zaak die nu te koop staat (
http://www.oldmill.co.za/). Nikki verteld ons vele verhalen over hoe het zaken doen hier verloopt, al snel is het laat.
2 Oceans
In Bredasdorp, een 55km van Swellendam, bezoeken we een aantal mooie kunstgalerietjes. Tijdens onze overlandtrip van Antwerpen naar Kaapstad in 2009 zijn we niet tot het zuidelijkste punt van Afrika gereden, de Cape Anghelus en dat willen we nu goedmaken. Iedereen denkt dat het zuidelijkste punt Kaap de goede hoop is nabij Kaapstad maar dit is niet het geval, dat punt ligt 200km meer naar het oosten. Het is er niet zo toeristisch als de bekende kaap de goede hoop maar het voelt wel echter aan. Hier komen de Atlantische en de Indische oceaan samen. We staan er
helemaal alleen en het is leuk om hier na 14 maanden te staan. Op een halve km hiervan ligt er nog een goed zichtbaar scheepswrak. Via verschillende pistes door het binnenland rijden we door naar Hermanus, bekend omdat het de beste plek is om walvissen te spotten in het juiste seizoen (van juli tot oktober). Het is zeer toeristisch en in alle zaken is men heel erg onvriendelijk. Onze eindbestemming is Kaapstad en in de late namiddag arriveren we daar. ’s Avonds eten we nog een lekkere Injera bij Addis in Cape.
De tafel op
Toen we vorige keer in Kaapstad waren hebben we niet veel van de stad zijn trekpleisters gezien, we waren toen een beetje reismoe en hadden geen zin meer om veel te ontdekken. Ons hoofd stond toen enkel op shoppen en feesten. Dit willen we nu wel goedmaken.
Gunther, de eigenaar van ons guesthouse is een echte aanvoerder. Als we om 8u aan het ontbijt verschijnen krijgen we meteen onder onze voeten, we zijn te laat. We willen vandaag Table Mountain beklimmen en moesten volgens hem al lang weg zijn. Take it easy man! We eten dan maar wat sneller want hij blijft ons aankijken en opjagen. Rond 9u beginnen we er aan, de klim is stijl en zwaar. De weg naar boven is duidelijk aangegeven maar het is van rots op rots klimmen wat maakt dat het behoorlijk lastig is. Na een kleine 2 uur klimmen zijn we boven, we hebben het gehaald! Boven op de tafelberg loopt het vol met toeristen die met de dure kabelbaan zijn gekomen. We zien de wolken komen opzetten maar hebben geluk want het blijft heel de tijd klaar op de Tafelberg. Met de kabelbaan staan we op amper 8 minuten terug beneden. Naar beneden wandelen raadt iedereen af wegens te belastend voor de knieën. De namiddag brengen we door in Canal Walk, shop the world, het grootste shoppingcentrum van Afrika. We hebben ’s avonds afgesproken met Nick&Nicola die we hebben leren kennen tijdens onze overlandtrip en waar we een paar weken samen mee hebben rondgereisd. Het weerzien is zeer hartelijk en het wordt een gezellige en lekkere avond in de Mexicaan!
Pinguïns
We worden wakker met een houten kop, de margarita’s van de avond ervoor zijn nog niet volledig verteerd en we doen het maar rustig aan, Gunther begrijpt niet dat we zo traag zijn, het is vakantie tenslotte he! We passeren Cavendish shoppingcenter, waar we de woolworths onveilig maken en gaan dan langs N&N thuis. Ze hebben een nieuwe woonst gekocht in Kaapstad, mooi! Lunchen doen we in Kalk Baai, een dorp aan
de oostkant van het Kaaps schiereiland. Het Harbour house is een no nonsence visrestaurant. We passeren nog even langs Boulders beach waar een grote kolonie met pinguïns zit. Deze pinguïngs zitten hier nog maar een 10 tal jaar. Er is zoveel wind dat we weer snel weg zijn. Na wat relaxen aan onze pool rijden we terug naar N&N voor een lekkere maaltijd bij hen thuis.
Traditie
Onze laatste dag in Kaapstad. We wandelen vanuit ons guesthouse naar het centrum van Kaapstad via Long street, de bekende uitgangsbuurt. Hier is ook Green Market, een plein met allemaal curio kraampjes, de beste plek van Kaapstad om souveniers te
kopen. Natuurlijk willen we ook het gigantische stadium zien dat men hier heeft gebouwd voor de world cup. We slenteren rustig door de stad, het is bloedheet, tegen de 40 graden aan. De airco in de Waterfront doet dan ook meer dan deugd. Na de lunch en wat laatste shoppen gaan we per taxi terug naar ons guesthouse en relaxen we wat aan het zwembad. ’s Avonds gaan we eten in de five flies (
http://www.fiveflies.co.za/menu.html) een schitterend restaurant in Kaapstad, één van de beste van Zuid-Afrika. Onze vorige trip hebben we hier samen met Nick & Nicola ook afgesloten dus willen we deze traditie niet verbreken. We genieten van een heerlijk dinner en een gezellige avond.
Back home
Onze laatste dag pakken we onze koffers, deze zijn veel te zwaar door alles wat we gekocht hebben, maar liefst 20 kg zwaarder. We leveren onze auto in aan de luchthaven en checken in voor onze vlucht naar Johannesburg. We mogen max 20 kg de man meenemen op deze vlucht en hebben in totaal 52 kg mee, al een geluk zeggen ze er niets van. We vliegen met Kulula.com, een low cost maatschappij. De vlucht verloopt heel vlot en men doet het hier op een grappige manier. Na de landing wenst men zelfs de jarigen een gelukkige verjaardag. Een vlucht waar je vrolijk van wordt! In de luchthaven van Johannesburg gaan we een extra valies bijkopen en verladen we alles zodat we netjes aan onze kg komen. Na een paar uur wachten kunnen we inchecken voor onze vlucht naar Brussel over Londen. We claimen onze tax nog terug en op zaterdagochtend zijn we na een vlotte vlucht terug in België.
bijna 1.5 jaar terug naar Afrika! Na een lunch bij men ouders rijden we verder naar Zaventem. Het is er ongelooflijk kalm! Het inchecken verloopt zeer snel en dan zoals steeds als we in Zaventem komen gaan we een Starbuckskoffie drinken. Onze vlucht naar Londen vertrekt keurig op tijd. Onderweg laat de piloot weten dat er een stevig onweer is en dat we moeten omvliegen, uiteindelijk vliegen we een uur en een half naar Londen. Onderweg redelijk wat turbulentie. We moeten 4 uur wachten op onze vlucht naar Johannesburg in Heathrow maar deze vliegen voorbij, het aanbod is zo groot in terminal 5. Met een uur vertraging vertrekken we richting Johannesburg, waar we 11u later landen. De vlucht verloopt goed. BA excuseert zich voor de vertraging van de bagage, wij vinden het nochtans snel gaan.
We’re back!
De grenscontrole gaat vlot en snel vinden we de weg naar de verhuurmaatschappij voor onze auto. We krijgen een Toyota Corola, Fanny. Waarom
Fanny? het is een blinkende bronskleurige fancy auto en Ken vinden we niet klinken, vandaar. Het is voor ons een gewoonte dat we alle auto’s namen geven, dat praat makkelijker. Het is even wennen aan het linkse stuur en de pinkers en ruitenwissers die ook aan de ‘verkeerde’ kant staan. Redelijk snel vinden we de weg, wel niet de juiste maar ja. Onze gps staat nog niet geblokkeerd op het noorden wat maakt dat Katrijn ons een mooi rondje Johannesburg/Pretoria laat rijden. Eens het probleem gedetecteerd en opgelost rijden richting Pilanesberg. Ons kamp vinden we snel, aan de ingang moeten we de eigenaar (Perry) bellen, deze geeft niet thuis dus wachten. Uiteindelijk kunnen we Perry te pakken krijgen en even later komt er iemand ons begeleiden naar het bush camp. Een bush camp is een luxe tentenkamp waar alles aanwezig is in het midden van de bush. Het leukste is de douche, die uitzicht geeft op de bush en heerlijk warm is met véél water. We zijn beide moe dus slapen even voor we op gamedrive vertrekken. Onze gids is een sympathieke afrikaan met huwelijksproblemen. Hij begrijpt niet dat hij niet in de gsm van zijn partner mag zien (rara??) en vind dat de problemen beginnen als je getrouwd bent, we zijn dus gewaarschuwd! We zien véél! Neushoorns, olifanten, antilopen, leeuwen, vogels, … als het donker is zien we nog een aantal uilen, nachtvogels, … het is succesvol en met een tevreden gevoel keren we terug naar ons kamp. Bij terugkomst in ons kamp staat het eten al klaar, afrikaanse pap, lam, boerewors, kolencurry en salade, heerlijk!
Black Rhino
Een waanzinnige nachtrust, stil buiten, enkel het geluid van de bush, relaxing. We slapen heerlijk en nemen uitgebreid en lang ontbijt samen met Perry. We hebben een gezellige babbel over het verleden, de 
voetbal en de toekomst van Zuid-Afrika.
We rijden terug naar Pilanesberg voor nog wat gamespotting. We zien een black rhino, redelijk zeldzaam en moeilijk te spotten, Katrijn ziet hem tussen de bosjes neerliggen. We zijn eigenlijk op zoek naar een luipaard dat een paar keer gezien is de afgelopen dagen maar dat zien we niet …
We moeten nog 250km rijden tot onze volgende lodge, het gaat vlot en na 3u rijden zijn we er. We relaxen in de zon aan het zwembad. Deze lodge deed vroeger dienst als kledingmakkerij, wij slapen in het atelier. Van de vorige activiteiten van de eigenares is er niets meer merkbaar. Het dinner is heerlijk, steak, zo mals als boter. De regen valt met bakken uit de lucht. Licht aangeschoten kruipen we in bed. Onze karaf wijn werd steeds bijgevuld en je moet toch blijven drinken tot die volledig leeg is??
Offroaden met Fanny
Na een heerlijk full english breakfast vertrekken we richting Kruger. We besluiten binnendoor te rijden en vinden toch enkele gravelroads waar ons Fanny perfect overgaat. Fanny mist enkel wat kracht onder de moterkap, voor de rest doet ze het schitterend! Lunchen doen we bij Vrouwtjies thearoom in Lynderburg, een koloniaal huis waar ze lekkere lunch serveren. In de tuin is het heerlijk vertoeven onder de bomen in de schaduw van een brandende zon. De weg verder klimt naar een eerste pass, de Long Tom Pass. Overal staan er waarschuwingsborden ‘bij dichte mis, hooflich opzet’. Als we boven komen is het duidelijk waarom, de wolken pakken samen tegen de bergwand en al snel rijden we door dichte mist en kletterende regen de afdaling in. Op sommige stukken zie je amper 5 meter. Als we benden zijn, in Sabie, blijft het stortregenen, op de radio horen we ook al heel de dag berichten van overstromingen in de streek waar wij zitten, alleen weten we niet juist waar. Volgens onze guidebook is het een leuk dorp maar hier merken we niets van, de regen valt met pakken uit de lucht, niet normaal. Hopend op beter weer rijden we verder. Het blijft regenen en grijs, op 20km voor onze bestemming stopt het eindelijk. Via een gravelroad en een slechte piste bereiken we met een nog intacte Fanny onze lodge. De onderkant zal er al iets minder vrolijk uitzien vrezen we. Hier krijgen we het ‘slechte’ nieuws dat het de komende 3 weken zo een weer zal blijven … al een geluk bleek dit a
chteraf niet waar te zijn. Onze lodge bestaat uit 8 treehouses verspreid over een groot gebied. Wij hebben het mountain vieuw house, een treehouse op 7 meter boven de grond, met jacuzzi en outdoor badkamer, pure luxe! Alleen van de bergen valt er niets te zien, wolken en mist. Ze hadden het misschien beter het african bush tree house genoemd. Bij het avondeten maken we kennis met de eigenaars, luxemburgers die hier nu een 5 jaar wonen en een koppel uit Nieuw – Zeeland dat al jaren in Londen woont en voor de eerste keer in Afrika zijn, Tom en Diane. Ze verhuisden naar Londen om zo in verschillende steden ter wereld te gaan wonen maar uiteindelijk zijn ze er blijven plakken en hun leven opgebouwd. Het dinner, bereid door Evelien, is van een uitmuntende kwaliteit.
King Cheeta
We besluiten laat ontbijt te nemen en wat te relaxen (lees slapen). Na een relaxte ochtend gaan we op vogelspotting. We hebben ons niet ingesmeerd tegen de zon, het is overtrokken, dus gevolg, alletwee ser
ieus verbrand. Na Hightea (mooi woord voor koffie en gebak) gaan we op gamedrive in een zijstuk van Kruger. Aan de westkant van het Kruger park liggen verschillende privéparken, ze zijn allemaal omheind om stropen tegen te gaan. Of ontsnappen van hun dieren als je weet dat een neushoorn een slordige 700 000 Rand (75 000 euro) kost. We zien VEEL dieren, onder andere de zeer zeldzamen King Cheeta, ziet er hetzelfde uit als de “gewone”, enigste verschil is de zwarte rug. Ook leeuwen die een hunt aan het voorbereiden kunnen we goed waarnemen. Er komt een leeuw tot op minder dan een meter voorbij onze open jeep, blijft toch een beetje angstaanjagend hoor. Wat opvalt zijn de hoeveelheid kleintjes bij alle kuddes. In deze periode van het jaar hebben ze bijna allemaal kleintjes wat ze allemaal agressiever maakt omdat ze willen beschermen.
Panorama Route
Via de Panorama Route rijden we naar onze volgende bestemming. De Panorama Route is één van de toeristische hoogtepunten en meest gefotografeerde van Zuid-Afrika. Het is een route langs de Blyde River Canyon met verschillende en indrukwekkende verzichten. Er zijn ook 2 watervallen (die eigenlijk officieel niet 
bij de route horen) onderweg. Normaal maken we voor een waterval nooit een omweg maar omdat het zo stevig geregend heeft en er dus veel water op de rivieren zit besluiten we toch eens te gaan kijken. De Berlin Falls en de Lisboa Falls zijn absoluut de omweg waard, zonder meer indrukwekkend! Als er minder water is waarschijnlijk ook minder indrukwekkend? De verzichten onderweg zijn mooie en soms indrukwekkend. Vooral de klim door het tropisch woud naar het forest uitzicht aan Gods Window is een topper! In de late namiddag arriveren we bij onze volgende lodge, Hanna Game Lodge, a gift from god, luid de slogan, dat kan in een christenland alleen maar meevallen en dat doet het ook. Mooie kamers, leuk uitzicht en dat alles in een schitterend domein!
Luilekkeren
Omdat het een private reserve is en we het wel eens gezien willen hebben besluiten we om een ochtenddrive te doen. Deze vertrekt vlak na zonsopgang, dan zijn de dieren het meest actief van de hele dag. Vroeg uit bed dus. We zien niet veel verschillende dieren maar de natuur is wel mooi en onze Oostenrijkse mederijder is onder de indruk van alle hertjes onderweg. Dat krijg je dan als je al zo verwend bent als wij… achteraf gezien maar goed dat we de drive gedaan hebben en zo vroeg zijn opgestaan, anders waren we er nooit in geslaagd al voor 9u aan het zwembad te liggen in een stralende zon! De rest van de dag brengen we door op onze ligzetel aan het zwembad, heerlijk zo een dagje niets doen.
Kruger
We zijn al vroeg op pad, vandaag rijden we naar het Krugerpark. We laten de bergen (highveld) achter ons, naar de lowveld. Na 3 uur rijden zijn we in Phalaborwa waar we inkopen doen voor de komende dagen, we hebben self catering chalets gehuurd en gaan dus zelf koken (barbecueën). Op de middag staan we aan de gate van het wereldbekende Krugerpark. We rijden via enkele loops naar onze kampplaats, 
Olifants Rest Camp. Onderweg zien we al redelijk wat wildlife. Het is regenseizoen dus alles is dik begroeid en het gras staat hoog wat maakt de het spotten van dieren redelijk moeilijk is. Het voordeel is dan weer dat de natuur veel mooier en groener is. Het valt ons nogmaals op hoeveel verschillende kleuren groen de natuur bezit! Ons kamp heeft een schitterende ligging, op een hoogte van 100 meter aan de oever van de Olifantsrivier. Vanop ons terras hebben we een adembenemend zicht. We steken de braai (barbecue) aan en genieten van een superlekkere braai bij zonsondergang … We hebben een nightdrive geboekt, in het donker mag je niet meer zelf rijden. Met verschillende spots gaan we op zoek naar nachtdieren of dieren die meer actief zijn als overdag. We zien oa. verschillende soorten uilen van zeer dichtbij, een stripped civet, nachtvogels, grazende nijlpaarden, een piton, … het hoogtepunt is ongetwijfeld het moment waarop we een luipaard zien, op minder dan een meter afstand, schitterend. Het is namelijk zeer moeilijk om luipaarden te zien.
Kruger II
Vroeg uit bed, we gaan mountainbiken! Dit is één van de weinige plekken in Afrika waar je kan mountainbiken in een wildpark. We zijn met 4 en 2 gewapende rangers. We rijden op een rustig tempo door het park en als we even rusten horen we het gebrul van leeuwen. We springen de fietsen op en gaan op zoek. In de bosjes zitten 4 leeuwen maar van zodra we er in de buurt komen lopen ze weg. Telkens er een dier in de buurt komt worden de rangers licht nerveus omdat het voor hen zeer moeilijk is om de situatie te controleren. Onmiddellijk zie je de concentratie en hebben ze hun geweer in de aanslag, dit gebruiken ze enkel om de dieren af te 
schrikken, enkel in hoogste nood zullen ze op de dieren schieten. We zien onderweg oa. nog vele impala’s, nijlpaarden, … het is vooral super om door zulke mooie natuur te fietsen en dit met de steeds aanwezige spanning van er zitten hier wel wilde dieren. Het andere koppel is een Italiaans, Duitssprekend, koppel. De man kan een klein beetje engels (25 woorden), zijn vrouw niets. Ze zijn voor 3 weken op rondreis en hebben al in de meest bizarre situaties gezeten. Zo zijn ze naar Moreni (Botswana) geweest en hebben ze zich vastgereden in de rivier, hierdoor hebben ze een nacht moeten slapen op het dak van hun auto, het water stond een meter hoog. Om vuur te maken hebben ze al hun kleren in brand gestoken. De volgende dag hebben rangers hun uiteindelijk gevonden. Wie rijdt en nu een rivier in en beseft dat niet?? Twee dagen later en met een nieuwe auto zijn ze van de weg geschoven tegen een boom, er was er maar 1 in de hele omgeving?? En zo ging dat nog even door, hylarisch vooral als hij zegt dat zijn grootmoeder jonger is dan de kamer waar ze overnachten! We moeten nog 180km rijden naar het volgend kamp, op zich is dat niet ver maar de max snelheid is 40km/u dus wel lang. Ik val in herhaling maar de natuur is gewoon adembenemend mooi! Ons volgend kamp is Lower Sabie Rest Camp. In Kruger zijn er 11 verschillende kampen die beheert worden door SANParks. We hebben hier een safaritent op de oevers van de Sabie rivier waar vele nijlpaarden in zitten. ’s Avonds hebben we een klassieke sunsetdrive geboekt, je vertrekt 2 uur voor zonsondergang, het eerste deel is dus in het licht, het tweede in het donke
r. Achteraf vragen we ons af waarom, we doen niets anders dan ons druk maken in het feit dat de gids voor alles stopt, wat natuurlijk normaal is aangezien de rest van ons gezelschap nog niets heeft gezien is en dit hun eerste safari is. Het ligt dus vooral aan onszelf dat we ons nerveus maken. Wat ons vooral opvalt is dat iedereen zijn vakantie beleefd door het fototoestel, er wordt een dier gespot en iedereen neemt eerst foto’s en kijkt dan zelf (na te checken of de foto’s wel gelukt zijn). Zo vergeet men dat je er bent om er zelf van te genieten en het te beleven …
Tussen olifanten, neushoorns en leeuwen
Terug vroeg (3.45u) uit bed, vandaag doen we een wandelsafari (kakatour, je ziet meestal enkel de uitwerpselen en afdrukken van dieren)met Robert en Patrick, onze gewapende rangers/gidsen. Bij de opkomende zon zijn we onderweg naar de vertrekplaats. We moeten op één lijn lopen en mogen niets zeggen en zo weinig mogelijk lawaai maken. Onderweg stoppen we geregeld bij bloemen, kuilen en kakken. We zien in de verte 2 neushoorns en proberen dichterbij te gaan, eventjes later zien we een de andere kant een kudde olifanten, een stuk of 25. We zitten tussen de twee in. Onze gidsen besluiten om eerst dichter bij de olifanten te gaan. We staan op minder 100 meter. Op het moment dat ze onze richting uitkomen moeten we 
tegen een versnelde pas terug gaan, olifanten gaan 2 keer zo snel als wij dus we moeten ons haasten naar een plek in de schaduw omdat ze ons daar niet kunnen zien. Op het moment dat de olifanten op de plaats komen waar wij stonden merk je dat ze onrustig worden van de geur en besluiten ze om terug te gaan. Wij verder richting de neushoorns die we met een lus proberen te benaderen. Opeens moeten we gaan zitten van Robert, we begrijpen niet goed waarom. Robert zegt ons rustig te blijven en verteld dat er achter het bosje een leeuw ligt. We mogen heel langzaam opstaan. Telkens Simba naar ons kijkt moeten we naar beneden gaan. SUPER! er zijn blijkbaar 2 leeuwen. Na een paar minuten merkt Simba ons op en rent weg. We nemen een korte pauze (om te bekomen en iets te eten en drinken) aan de rand van de rivier. Robert en Patrick scannen de omgeving en verklaren ze veilig. Even later horen we geritsel en er komt op een paar meter van ons een nijlpaard uit het water, Robert grijpt onmiddellijk zijn geweer maar gelukkig negeert het beest ons en gaat rustig verderop wat grazen. Robert en Patrick komen niet meer bij van het lachen, ze vertellen dat het heel lang geleden is dat ze zoveel dieren hebben gezien tijdens een wandelsafari en ze verschillende keren zijn verrast geweest in situaties. We wandelen terug door het hoge gras naar de vertrekplaats. Een leuke ervaring! Na het ontbijt in ons kamp rijden we door, we hebben heel lange rit op het programma staan, 700km naar de drakensbergen. Onderweg komen we terecht in een gigantisch onweer, het water valt met bakken uit de lucht, knallende donders, flitsende bliksem, pikdonker, dit hebben we nog nooit meegemaakt, we zien met moeite de voorkant van Fanny. Het onweer duurt bijna een uur! De wegen zijn juist rivieren. Omdat we vrezen te laat te zijn op onze volgende bestemming (Didima Camp) belt Katrijn om te verwittigen. De dame aan de telefoon laat weten dat we niet kunnen komen omdat er overstromingen zijn, de bruggen staan onder … ze boeken ons naar een andere bestemming. We komen terecht is een nationaal park, in een chalet. Er zijn geen voorzieningen om te eten dus moeten we het stellen met wat brood en ajuinensoep. Gelukkig is onze voorraad rode wijn nog niet uitgeput! Doodmoe gaan we slapen.
Bergen in de mist
Om 8u ’s morgens horen we geklop aan onze voordeur. Men komt ons vertellen dat het water is gezakt dus we kunnen toch naar Didima Camp gaan. Onderweg zien we dat de rivieren serieus te keer zijn gegaan en nog steeds tegen de rand vande bruggen aanklotsen.
Via een uitgebreide gamedrive met massa’s olifanten, kuddu’s, zebra’s, warthogs, schilpadden, … rijden we naar het Addo main camp. Het is een groot en druk kamp met vele voorzieningen. Wederom hebben we een schitterende cottage met een mooi zicht over de omgeving waar verschillende dieren te zien zijn. Na de lunch rijden we terug het park in voor meer gamespotting.
Paardrijden
Met paardrijden hebben we absoluut geen ervaring, daarom is de aangeboden toer voor onervaren rijders ideaal voor ons. Het lijkt ons wel een leuke ervaring. Achteraf gezien was het enorm saai en pijnlijk aan onze poep en knieën. 
300km komen we aan in Tsitiskama National Park, het begin van de garden route. Het is een lang smal park tegen de oceaan aan, eigenlijk een beschermde kusstrook. Het park kan je alleen te voet in, via een wandeltocht van een aantal dagen (de Otter Trail, 65km). We hebben weeral een schitterende cottage vlak aan de oceaan. Hier stoomt ook de stormsrivier in zee. De monding kan je bereiken via een mooi aangelegd wandelpad van een kleine km. Over de rivier is er een hangbrug gemaakt. Mooi. Onderweg zien we de bekende VRT presentator Martin Heylen en zijn vrouw. Uiteraard hebben we ’s avonds wederom een heerlijke braai.
Bomenslingeren
Tsitsikama is niet enkel bekend vanwege zijn mooi nationaal park maar ook vanwege de vele outdoor activiteiten in de regio. Een van de meest bekende is de Canopy Tour. Het is een tour via kabels door de toppen van de bomen. In totaal zijn er 10 slides, de ééne al wat langer en sneller dan de andere. We zijn een 2 tal uur onderweg. 
natuur is mooi maar niet indrukwekkend en alles is zo Europees. Vlak voor Swellendam ligt er een klein Nationaal park, het bontebok NP. We besluiten er even door te rijden omdat dit één van de weinige plekken op aarde is waar je de zeldzame bontebok nog kan zien. De bontebok is een pracht exemplaar in de familie van de antilopen! Onze B&B, Swellendamdam Country Lodge, wordt uitgebaat door een koppel Nederlanders. De vrouw is een beetje raar maar dat stoort niet. Het zwembad is zalig. ’s Avonds gaan we eten in The Old Mill, een heerlijk dinner. De eigenares is een Belgische uit Leuven en na de service komt ze bij ons zitten en drinken we samen nog een fles voortreffelijke rode wijn. Ze heeft reeds 12 jaar in Zuid-Afrika haar eigen zaak die nu te koop staat (http://www.oldmill.co.za/). Nikki verteld ons vele verhalen over hoe het zaken doen hier verloopt, al snel is het laat.
2 Oceans
In Bredasdorp, een 55km van Swellendam, bezoeken we een aantal mooie kunstgalerietjes. Tijdens onze overlandtrip van Antwerpen naar Kaapstad in 2009 zijn we niet tot het zuidelijkste punt van Afrika gereden, de Cape Anghelus en dat willen we nu goedmaken. Iedereen denkt dat het zuidelijkste punt Kaap de goede hoop is nabij Kaapstad maar dit is niet het geval, dat punt ligt 200km meer naar het oosten. Het is er niet zo toeristisch als de bekende kaap de goede hoop maar het voelt wel echter aan. Hier komen de Atlantische en de Indische oceaan samen. We staan er 
helemaal alleen en het is leuk om hier na 14 maanden te staan. Op een halve km hiervan ligt er nog een goed zichtbaar scheepswrak. Via verschillende pistes door het binnenland rijden we door naar Hermanus, bekend omdat het de beste plek is om walvissen te spotten in het juiste seizoen (van juli tot oktober). Het is zeer toeristisch en in alle zaken is men heel erg onvriendelijk. Onze eindbestemming is Kaapstad en in de late namiddag arriveren we daar. ’s Avonds eten we nog een lekkere Injera bij Addis in Cape.
De tafel op
Toen we vorige keer in Kaapstad waren hebben we niet veel van de stad zijn trekpleisters gezien, we waren toen een beetje reismoe en hadden geen zin meer om veel te ontdekken. Ons hoofd stond toen enkel op shoppen en feesten. Dit willen we nu wel goedmaken.
Gunther, de eigenaar van ons guesthouse is een echte aanvoerder. Als we om 8u aan het ontbijt verschijnen krijgen we meteen onder onze voeten, we zijn te laat. We willen vandaag Table Mountain beklimmen en moesten volgens hem al lang weg zijn. Take it easy man! We eten dan maar wat sneller want hij blijft ons aankijken en opjagen. Rond 9u beginnen we er aan, de klim is stijl en zwaar. De weg naar boven is duidelijk aangegeven maar het is van rots op rots klimmen wat maakt dat het behoorlijk lastig is. Na een kleine 2 uur klimmen zijn we boven, we hebben het gehaald! Boven op de tafelberg loopt het vol met toeristen die met de dure kabelbaan zijn gekomen. We zien de wolken komen opzetten maar hebben geluk want het blijft heel de tijd klaar op de Tafelberg. Met de kabelbaan staan we op amper 8 minuten terug beneden. Naar beneden wandelen raadt iedereen af wegens te belastend voor de knieën. De namiddag brengen we door in Canal Walk, shop the world, het grootste shoppingcentrum van Afrika. We hebben ’s avonds afgesproken met Nick&Nicola die we hebben leren kennen tijdens onze overlandtrip en waar we een paar weken samen mee hebben rondgereisd. Het weerzien is zeer hartelijk en het wordt een gezellige en lekkere avond in de Mexicaan!
Pinguïns
We worden wakker met een houten kop, de margarita’s van de avond ervoor zijn nog niet volledig verteerd en we doen het maar rustig aan, Gunther begrijpt niet dat we zo traag zijn, het is vakantie tenslotte he! We passeren Cavendish shoppingcenter, waar we de woolworths onveilig maken en gaan dan langs N&N thuis. Ze hebben een nieuwe woonst gekocht in Kaapstad, mooi! Lunchen doen we in Kalk Baai, een dorp aan 
de oostkant van het Kaaps schiereiland. Het Harbour house is een no nonsence visrestaurant. We passeren nog even langs Boulders beach waar een grote kolonie met pinguïns zit. Deze pinguïngs zitten hier nog maar een 10 tal jaar. Er is zoveel wind dat we weer snel weg zijn. Na wat relaxen aan onze pool rijden we terug naar N&N voor een lekkere maaltijd bij hen thuis.
Traditie
Onze laatste dag in Kaapstad. We wandelen vanuit ons guesthouse naar het centrum van Kaapstad via Long street, de bekende uitgangsbuurt. Hier is ook Green Market, een plein met allemaal curio kraampjes, de beste plek van Kaapstad om souveniers te 
kopen. Natuurlijk willen we ook het gigantische stadium zien dat men hier heeft gebouwd voor de world cup. We slenteren rustig door de stad, het is bloedheet, tegen de 40 graden aan. De airco in de Waterfront doet dan ook meer dan deugd. Na de lunch en wat laatste shoppen gaan we per taxi terug naar ons guesthouse en relaxen we wat aan het zwembad. ’s Avonds gaan we eten in de five flies (http://www.fiveflies.co.za/menu.html) een schitterend restaurant in Kaapstad, één van de beste van Zuid-Afrika. Onze vorige trip hebben we hier samen met Nick & Nicola ook afgesloten dus willen we deze traditie niet verbreken. We genieten van een heerlijk dinner en een gezellige avond.
Back home
Onze laatste dag pakken we onze koffers, deze zijn veel te zwaar door alles wat we gekocht hebben, maar liefst 20 kg zwaarder. We leveren onze auto in aan de luchthaven en checken in voor onze vlucht naar Johannesburg. We mogen max 20 kg de man meenemen op deze vlucht en hebben in totaal 52 kg mee, al een geluk zeggen ze er niets van. We vliegen met Kulula.com, een low cost maatschappij. De vlucht verloopt heel vlot en men doet het hier op een grappige manier. Na de landing wenst men zelfs de jarigen een gelukkige verjaardag. Een vlucht waar je vrolijk van wordt! In de luchthaven van Johannesburg gaan we een extra valies bijkopen en verladen we alles zodat we netjes aan onze kg komen. Na een paar uur wachten kunnen we inchecken voor onze vlucht naar Brussel over Londen. We claimen onze tax nog terug en op zaterdagochtend zijn we na een vlotte vlucht terug in België.
