Met een uur vertraging landen we in
Johannesburg, we moeten (hard) lopen, hebben nog 40 minuten om onze aansluiting
naar Cape Town te halen en moeten nog langs de douane en onze bagage herinchecken.
We crossen als zotten van de ene terminal naar de andere en zijn net op tijd
aan de gate. Bekomend van onze inspanning horen we dat de vlucht vertraging
heeft en het wordt nog beter als we een uur later op hetzelfde vliegtuig gezet
worden maar dan een rijtje verder.
Na 2uur vliegen landen we in een zonovergoten
Cape Town. Bij het buiten wandelen van de terminal worden we begroet met ‘Welcome
Home’, door de normaal opdringerige autoverhuurders, die ons verder met rust laten. We hebben een uitgeruste 4x4
gehuurd en de overhandiging hiervan gaat heel vlot. Onderweg doen we de eerste
basis inkopen en rijden door naar Stellenbosch waar we ons installeren op een
campsite. Daar organiseren we onze valiezen en de indeling van de auto. We hebben
het graag altijd hetzelfde, een afwijking die we in 2009 hebben opgelopen vrees
ik. Dan is het eindelijk zover, onze eerste BEER O’CLOCK …
Via de Franschhoekpass rijden we richting de
Hoop Nature Reserve. In Franschhoek willen we gaan wijnproeven in het wijnhuis
Stony Brook, maar we zijn te laat vertrokken dus zullen we het later moeten
doen. Er staat een stevige wind aan de
kust en we zijn maar al te blij dat we kunnen kamperen met de bescherming van
wat bomen en struiken. De Hoop Nature
Reserve is bekend om zijn grote duinen aan de kustlijn. De witte duinen zijn
erg mooi. Voor ze de zee ontmoeten is er nog een smalle rotsstrook wat het
zicht uitzonderlijk maakt. Op onze wandeling worden we vergezeld door een
Oyster Catcher die ons duidelijk iets wil vertellen maar we verstaan dat
taaltje niet zo goed. Via het ponton van
Malgras, het laatste ponton van Zuid-Afrika (er zijn er enkel nog die gebruikt
worden als grensovergang) rijden we naar Nyara Game Reserve. Het ponton wordt
met behulp van een stalen kabel manueel de rivier over getrokken, hard labeur. In het Nyara Game Reserve gaan we quadden
tussen de dieren, wel tof. Vooral de ontmoeting met de giraffen waarvan de bull
heel erg dichtbij komt, impressionant. Tijdens
het avondeten zien we nog een neushoorn passeren.
De hoofdreden van ons bezoek aan de kleine
Karoo is een tocht door de Baviaanskloof. Een kloof van 250km waarvan het
middendeel een nature reserve is waar je enkel met een 4x4 door mag. De eerste
nacht slapen we in het eerste en goed bereikbare deel van de kloof. Hier wandelen
we de Waterklooftrail. Op onze wandeling krijgen we twee honden mee, deze
dienen ter bescherming tegen bavianen en slangen. En gelukkig kenden zij de
weg. Volgens Katrijn is het een rondwandeling dus wij blijven maar rechtdoor
gaan door de smalle kloof tot we echt moeten beginnen klauteren over bomen en
rotsen. Uiteindelijk besluiten we dan
maar om terug te keren. Op de terugweg vangen onze medewandelaars verschillende
visjes en waterslangen. Een schitterende wandeling!
Onderweg door de baviaanskloof is het leuk
off-roaden, veel riviercrossings waarvan er eentje nipt is in 4x4 low. Gelukkig
hebben we wat ervaring. Vele stukken zijn er erg aan toe vanwege de vele regens
dit jaar. We slapen op een bushcamp aan de rivier waar het zwemmen voor de
nodige afkoeling zorgt. We hebben spijtig genoeg niet meer tijd anders zouden
we hier lang blijven hangen. De volgende ochtend zijn we vroeg op, wassen ons
in de rivier en gaan verder op pad door de kloof. De weg is op sommige stukken
rotslecht en steil.
Via de Langekloof (R62) zetten we de terugweg
richting Cape Town in. Onderweg besluiten we te gaan slapen in de KougaKloof. De
weg ernaar toe is best ok maar onze snelheid te hoog. Hier worden we met
geconfronteerd als we vol in de remmen moeten gaan voor een tegenligger, it was
a close call! De KougaKloof is een echte hidden gem, prachtige locatie om te
kamperen!
De Swartsberg pass is de hoogste gravel bergpas
van Zuid-Afrika, de weg slingert zich op indrukwekkende wijze over de
Swartsbergen. We plannen te blijven kamperen in Prince Albert waar het heel heet (45°C) is. De campsite heeft op de koop
toe geen schaduw. Daarom besluiten we terug te keren. In een sneltempo rijden
we de Swartsbergpass terug over, het is al laat in de namiddag. Onderweg door
de vallei vinden we een leuke campsite met veel schaduw en een zalig zwembad aan
de Kruisrivier. In onze guidebook staat dat de Groenfontijn vallei
waarschijnlijk één van mooiste gravels is dat je in Zuid-Afrika kan rijden en
dit kunnen we alleen beamen, de weg kronkelt door een prachtige groene vallei.
.jpg)
Warmwaterbad heeft zoals de naam het al doet
vermoeden warm water bronnen. Overdag kan je er niet in blijven zitten maar
vanaf het moment dat de zon weg is is het genieten in het hete water waarvan de
damp zich omhoog werkt en dit alles onder een schitterende sterrenhemel. Dan besef
je weer even dat perfectie bestaat! ’s Morgens is er veel commotie op de
campsite, er zit een groene boomslang van meer dan 1.5 meter. Met man en macht
(en vooral veel stenen) probeert men ze eruit te krijgen. De groene boomslag is
één van de gevaarlijkste soorten van Afrika.
In Montagu is er een boerenmarkt hebben we
gelezen met een groot aanbod van lokale producten. Bij aankomst is het gewoon
een toeristenmarkt in onze ogen. Dat valt ons wel wat tegen in deze streek,
veel te toeristisch en dat stoort ons. Gelukkig vinden we overal altijd wel wat
weinig bezochte plekjes. Onze laatste kampeeravond zoeken we 4u naar een
campsite waar plek is, het is zaterdag en zomer dus alle Zuid-Afrikanen zijn op
kampeerpad. Tegen de avond en met wat hulp vinden we een primitieve campsite
aan de Brandvleidam.
We beginnen aan het 2de deel van
onze reis, Kaapstad. We slapen bij Nick&Nicola, Zuid-Afrikanen waar we in
2009 samen grote stukken mee gereisd hebben door Noord Afrika. Kaapstad is een
super leuke stad, heerlijk ontspannen en schitterend weer elke dag. We bezoeken
enkele wijnhuizen in Constantia en gaan nog eens naar Franschhoek. Hier is het
wijnhuis Stony Brook, voor ons het beste wat de Zuid-Afrikaanse wijn te bieden
heeft. Ook keren we nog eens terug naar Cape Point, hier blaast de wind zo hard
dat we met moeite kunnen blijven staan. Onze laatste avond gaan we naar goede
traditie met N&N eten in The Five Flies, een top restaurant in Kaapstad. Onze
laatste dag is het zo warm dat we besluiten naar huis te vliegen op onze
slippers en in korte broek. Dat valt tegen als we in -3°C in München uit het
vliegtuig stappen.
Met veel zonne-energie zijn we terug gekomen
van weer een nieuw deel Zuid-Afrika dat
op sommige stukken net iets te toeristisch voor ons is maar toch veel te bieden
heeft. De kleine Karoo is een absolute aanrader met de Baviaanskloof op kop en
Kaapstad dat is altijd feest!
voor meer foto's van onze reis klik hier
Na 2uur vliegen landen we in een zonovergoten
Cape Town. Bij het buiten wandelen van de terminal worden we begroet met ‘Welcome
Home’, door de normaal opdringerige autoverhuurders, die ons verder met rust laten. We hebben een uitgeruste 4x4
gehuurd en de overhandiging hiervan gaat heel vlot. Onderweg doen we de eerste
basis inkopen en rijden door naar Stellenbosch waar we ons installeren op een
campsite. Daar organiseren we onze valiezen en de indeling van de auto. We hebben
het graag altijd hetzelfde, een afwijking die we in 2009 hebben opgelopen vrees
ik. Dan is het eindelijk zover, onze eerste BEER O’CLOCK …
Via de Franschhoekpass rijden we richting de
Hoop Nature Reserve. In Franschhoek willen we gaan wijnproeven in het wijnhuis
Stony Brook, maar we zijn te laat vertrokken dus zullen we het later moeten
doen. Er staat een stevige wind aan de
kust en we zijn maar al te blij dat we kunnen kamperen met de bescherming van
wat bomen en struiken. De Hoop Nature
Reserve is bekend om zijn grote duinen aan de kustlijn. De witte duinen zijn
erg mooi. Voor ze de zee ontmoeten is er nog een smalle rotsstrook wat het
zicht uitzonderlijk maakt. Op onze wandeling worden we vergezeld door een
Oyster Catcher die ons duidelijk iets wil vertellen maar we verstaan dat
taaltje niet zo goed. Via het ponton van
Malgras, het laatste ponton van Zuid-Afrika (er zijn er enkel nog die gebruikt
worden als grensovergang) rijden we naar Nyara Game Reserve. Het ponton wordt
met behulp van een stalen kabel manueel de rivier over getrokken, hard labeur. In het Nyara Game Reserve gaan we quadden
tussen de dieren, wel tof. Vooral de ontmoeting met de giraffen waarvan de bull
heel erg dichtbij komt, impressionant. Tijdens
het avondeten zien we nog een neushoorn passeren.
De hoofdreden van ons bezoek aan de kleine
Karoo is een tocht door de Baviaanskloof. Een kloof van 250km waarvan het
middendeel een nature reserve is waar je enkel met een 4x4 door mag. De eerste
nacht slapen we in het eerste en goed bereikbare deel van de kloof. Hier wandelen
we de Waterklooftrail. Op onze wandeling krijgen we twee honden mee, deze
dienen ter bescherming tegen bavianen en slangen. En gelukkig kenden zij de
weg. Volgens Katrijn is het een rondwandeling dus wij blijven maar rechtdoor
gaan door de smalle kloof tot we echt moeten beginnen klauteren over bomen en
rotsen. Uiteindelijk besluiten we dan
maar om terug te keren. Op de terugweg vangen onze medewandelaars verschillende
visjes en waterslangen. Een schitterende wandeling! 
Onderweg door de baviaanskloof is het leuk
off-roaden, veel riviercrossings waarvan er eentje nipt is in 4x4 low. Gelukkig
hebben we wat ervaring. Vele stukken zijn er erg aan toe vanwege de vele regens
dit jaar. We slapen op een bushcamp aan de rivier waar het zwemmen voor de
nodige afkoeling zorgt. We hebben spijtig genoeg niet meer tijd anders zouden
we hier lang blijven hangen. De volgende ochtend zijn we vroeg op, wassen ons
in de rivier en gaan verder op pad door de kloof. De weg is op sommige stukken
rotslecht en steil. 
.jpg)
Warmwaterbad heeft zoals de naam het al doet
vermoeden warm water bronnen. Overdag kan je er niet in blijven zitten maar
vanaf het moment dat de zon weg is is het genieten in het hete water waarvan de
damp zich omhoog werkt en dit alles onder een schitterende sterrenhemel. Dan besef
je weer even dat perfectie bestaat! ’s Morgens is er veel commotie op de
campsite, er zit een groene boomslang van meer dan 1.5 meter. Met man en macht
(en vooral veel stenen) probeert men ze eruit te krijgen. De groene boomslag is
één van de gevaarlijkste soorten van Afrika.
voor meer foto's van onze reis klik hier
