Route: : Johannesburg - Louis Trichardt - Beitbridge -
Bulawayo - Hwange NP - Gweru - Masvingo - Lake Mutirikwe - Gonarezhou - Beitbridge - Louis Trichardt - Bela-Bela - Johannesburg (3968 km)
Omdat het onze
huwelijksreis is krijgen we op de beide vluchten
naar Londen en Johannesburg
Champagne. Dit in combinatie met de vermoeidheid maakt dat we beide goed slapen
en dus snel in Johannesburg zijn. Op minder dan een uur zijn we de luchthaven
uit. De man van de maatschappij waar we
onze 4x4 hebben gehuurd staat ons op te wachten en snel zijn we onderweg om deze
op te halen. Ook tijdens deze rit vallen we beide in slaap. Het overhandigen
van onze jeep, een Toyota Hillux volledig uitgerust, gaat vlot en snel zijn we
onderweg. Omdat we beide nog erg moe zijn en de auto willen organiseren
besluiten we net buiten Pretoria te rijden en te gaan kamperen in het Dinokeng
Game Reserve, een nieuw natuurgebied te noorden van Pretoria. We doen snel wat
inkopen en tegen de middag installeren we ons op de campsite de
Rust. 's namiddags ontdekken we onze auto en slapen we nog wat meer bij.
Na een trage start
vertrekken we richting Louis Trichardt, we blijven nog een dagje in Zuid-Afrika
en besluiten te kamperen niet al te ver van de grens omdat we de wildste
verhalen hebben gehoord waarbij men er soms tot 8 uur over doet om de grens
over te geraken. De rit gaat vlot maar omdat we wat lang zijn blijven lunchen
komen we pas tegen valavond aan op onze campsite.
Het plan is om
vroeg te vertrekken naar de grens maar we babbelen wat lang met de uiterst
sympathieke eigenaars van Zvakanaka die ons nog een heleboel tips meegeven voor
Zimbabwe. Gelukkig gaat de grensovergang uiterst vlot en op minder dan een uur
zijn we Zimbabwe binnen. Na een paar km reeds de eerste politiecontrole. “TIP
please” (Tempory Import Permit) zal de meest gehoorde zin voor 3 weken worden
samen met “drivers license please”, “can I see you fire extinguisher? Triangles?
Life jacket?” Ondanks alle horrorverhalen over de politie van Zimbabwe hebben
wij enkel positieve ervaringen en zijn ze allemaal zeer vriendelijk (alleen met
wat teveel). Vlotte maar saaie rit naar Bulawayo. Omdat we via Proximus geen
netwerk doorkrijgen kopen we een gsm en simkaart. Een paar dagen later hebben
we dan weer ineens wel eens ontvangst.
's morgens is er
geen electriciteit en dus ook geen warm water. Nog een zekerheid voor de komende
weken, de infractstructuur is er wel alleen de aanlevering niet. Na een bezoek
aan de Khami ruïnes, wat eigenlijk niet meer is dan een hoop stenen, rijden we
naar de Matobo Hills, een 50km ten zuiden van Bulawayo. Een ruw natuurgebied
gekenmerkt door zen formatie van koppies (rotsen). We kamperen aan een lodge
met zwembad waar we onze namiddag in de zon spenderen.
De campverantwoordelijke
Brown is een sympathieke Zimbabweaan die ons uitlegd hoe de crisis in 2008 is
kunnen ontstaan. Zijn idee over Mugabe. Hij heeft ook een pak vragen voor ons
zoals wat is sneeuw en wat gebeurd er dan als het smelt? We leggen hem uit dat
je dan water hebt waarop hij antwoord: ” maar dan kan je nergens meer rijden
want dan zijn alle wegen een modderpoel”. Probeer dan maar een uitgelegd te
krijgen dat wij enkel asfaltwegen hebben, hij begreep er niets van. Na de
sneeuw kwamen er vragen over vliegtuigen, hoe groot is dat dan? Hoe blijft het
in de lucht? Met hoeveel kan je erin? En ga zo nog maar even door ... In de late
namiddag hebben we een tour geboekt, we bezoeken de Silozwane Cave met zijn
vele rotstekeningen. Je kan hier gewoon
aankomen en alles ligt open en bloot. De tekeningen zijn nog duidelijk
zichtbaar en ronduit indrukwekkend. De klim naar de cave is wel heftig. Onze gids
heeft op alles zijn eigen theorie bedacht "I believe that ...", "In my opinion..." en we zijn
vertrokken voor weer een nieuwe interpretatie van de geschiedenis. We dinneren
in de lodge met de nog 2 andere gasten, zelden zulke arrogante mensen ontmoet.
Al een geluk verlaten ze vroeg de tafel.
De volgende ochtend
doen we uitgebreide inkopen, slaan we extra diesel in en proberen we bij
verschillende banken geld te krijgen wat uiteindelijk lukt (na een eerste
kleine huwelijkscrisis en meteen ook de enigste van onze reis). We rijden door
naar Hwange National Park waar niets meer te krijgen is. Onze eerste gamedrive
levert niet veel (lees een paar impala’s) op.
Omdat je het beste
dieren kan spotten bij zonsopgang zijn we heel vroeg op pad. We hebben het
gigantische geluk om 7 wild dogs te zien. Deze beesten zijn één van de meest
met uitsterven bedreigde diersoorten van Afrika. Het is een magisch moment! Ze
komen heel dicht bij onze auto. Een paar minuten laten zien we ook leeuwen
vlakbij. Voor de rest zien we veel olifanten, jackals, zebra, kudu, nyala,
bufallo, springbok, vele vogels, ... Op een uitkijkpunt aan de Masima dam spot
Katrijn 4 leeuwen onder een bosje. De begeleider van een groepje is onder de
indruk! We rijden door naar een ander kamp waar we alleen staan tot er in het
donker 4 zweden aankomen gereden. Behoorlijk dom om 's nachts te rijden.
Weer vroeg op pad,
in Afrika leven we op de tijden van de zon. Dat wil zeggen, opstaan rond 5.30u
en meestal gaan we slapen tussen 19 & 20u. We rijden door een afgelegen
deel van het park wat schitterend is qua natuur. Geregeld moeten we uit de auto
om de door olifanten omgerukte takken en soms hele bomen van de weg te
verwijderen. Steeds na een grondige scan van de omgeving. Op de rand van een
droge rivierbedding zien we een grote troep leeuwen met verschillende welpjes,
top! Ons kamp ligt op een heuvel dus de hele namiddag spotten we vele beesten.
's nachts krijgen we voor het eerst bezoek van olifanten.
Het Antilope park stond hoog op ons verlanglijstje. Je kan hier met leeuwen wandelen, van andere reizigers hoorden dat het qua ervaring gelijk staat met een bezoek aan de berggorilla's. Het antilooppark was het eerste park ter wereld dat dit organiseerde. De campsite is proper en deftig dus kunnen we nog eens douchen. Het is wel een heel commerciële plek met veel toeristen wat ons dan weer minder aanstaat. De wandeling met de leeuwen is een leuke ervaring maar ook niet meer dan dat. Het zijn cubs van 18 maand oud en ze zijn vooral geïintresseerd in de zebra's die ze opjagen. Wel een ervaring om eens zo dicht bij die beesten te komen. Er zijn maar liefst 5 begeleiders bij en een dag ervoor is er nog iemand gebeten in haar schouder, het blijven natuurlijk dieren en die zijn onvoorspelbaar.
Na een dagje hebben we meer dan genoeg van al dat commercieel gedoe dus besluiten we door te rijden en niet nog een dagje te relaxen. We rijden naar Lake Mutirikwe waar we een leuke privé campsite vinden. We doen onze was, boekje lezen, …
Vlak hierbij ligt
het great Zimbabwen Momument. De oudste stenen nederzetting ten zuiden van de
Saharah . Het is een indrukwekkende ruïne waar je vrij mag in ronddwalen.
Verschillende gebouwen/muren zijn nog in redelijke staat. Het is bloedheet vandaag
dus echt heel lang lopen we niet rond. We hebben nog drinkwater nodig voor de
komende dagen en na lang zoeken in de winkels van Masvingo vinden we eindelijk
grote flessen. We willen niet al te ver meer rijden dus besluiten we te gaan
kamperen in het Kyle Recreation Park, wat vlakbij ligt. De campsite is in
totaal verval maar het uitzicht op het meer en de zonsondergang zijn
indrukwekkend.
Onderweg hebben
verschillende andere reizigers ons aangeraden naar Gonazerhou National Park te
gaan. Hier willen we onze laatste week Zimbabwe doorbrengen. Met een frigo vol
eten, extra diesel en veel water rijden we naar deze wildernis. De weg ernaar
toe is lang en stoffig maar dat vergeten we snel als we onze tent opzetten aan
de rand van de Runde rivier met vele nijlpaarden en olifanten.
In het park zijn er
een aantal bushcamps. Plaatsten waar vrij kan kamperen met enkel een longdrop
wc (gat in de grond) en een plek waar je vuur kan maken. Wij besluiten om er een aantal
nachten te blijven. De dagen die volgen doen we game drives, genieten we van
de natuur, het stevig off-roaden en het alleen zijn. Je rijdt hier een hele dag
rond en je komt niemand anders tegen. Tijdens onze drives worden onze off-road
skills zwaar op de proef gesteld, moeilijke wegen en diepe zanderige rivier crossings.
Op een moment spelen we zelfs de weg kwijt en zijn we enkel nog toegewezen op
onze gps. Ook ’s nachts is het fantastisch om hier te staan, de olifanten
passeren op minder dan 5 meten van onze tent. Gonarzehou is één van de wildste
parken van Afrika en dat ondervinden we elke dag. Dit is Afrika op zen best!
Op een rustig tempo
rijden we terug naar Johannesburg waar we onze laatste 2 dagen spenderen.
Onderweg slapen we een nacht in Camp Africa (Hangklip Forest) waar we een
uiterst leuke avond in de bar beleven met een duits koppel en de eigenaar die
maar liefst 9 overlandreizen op zen teller heeft staan. De verjaardag van
Katrijn vieren we in Johannesburg in een Afrikaanse pub met leuke ambiance.
Zimbabwe is echt
een droombestemming. De natuur is er indrukwekkend en wild, weinig toeristen, geen hassle, geen
afdingen op prijzen, … gewoon genieten van Afrika!
voor meer foto's klik hier
voor meer foto's klik hier
een uitgebreid verslag, logiebeoordelingen en meer info over reizen in Zimbabwe vind je op wegwijzer
