Onze vlucht richting Malaga vertrekt keurig op tijd, een vol vliegtuig. Na 2 uur en 15 minuten vliegen komen we meer dan een half uur te vroeg aan. Alles gaat heel erg vlot en op 10 minuten staan we buiten. We hebben met de verhuurmaatschappij van onze camper afgesproken aan de vertrekhal, waar het rustiger is. Omdat we wat te vroeg zijn moeten we even wachten voor ze er zijn. We krijgen een zeer complete uitleg over de camper en na een uurtje zijn we op weg. We besluiten de tolweg naar Tarifa te nemen omdat we er zeker voor het donker wordt willen zijn. Na een rit van 2 uur zijn we er, we winkelen nog in de Mercadona en rijden door naar de campsite Torre De La Pena. We laden onze valiezen uit, gaan snel iets eten en omdat we beide heel erg moe zijn liggen we al vroeg in bed.
We starten de dag lekker langzaam, het is tenslotte vakantie ... We rijden eerst langs de haven om onze tickets te kopen, we kunnen enkel met FRS gaan omdat ze de enigste maatschappij zijn waar een camper op kan. We hebben nog wat tijd over dus gaan we nog even het dorp in, op zoek naar een geocache die we snel vinden. De zon schijnt volop, wat onze wandeling nog aangenamer maakt. Een half uurtje voor vertrek zijn we terug in de haven en 40 minuten later op weg naar Afrika. De overtocht duurt een klein uur en niet 35 minuten zoals ze op alle reclameborden aangeven. De grensovergang gaat heel vlot (zie stappenplan). Het is en blijft een Afrikaanse grens met de nodige drukte en hectiek uiteraard. We rijden naar Moulay Bousselham, een lagune aan de Atlantische kust. Onderweg kopen we voor geen geld een gigantische schaal verse aardbeien. Het eerste deel gaat erg vlot, de laatste 35 km is de weg in totaal verval met heel veel potholes en stukken waar de asfalt ontbreekt. We slapen op camping Flamants Loisirs. 's avonds eten we in een lokaal resto, Achorouk. Een absolute aanrader, heel lekker, er hangt een typische Arabische bar sfeer. Het restaurant ligt op wandelafstand van de camping.
Na een rustige start van de dag rijden we eerst naar het dorp om brood te kopen, heerlijk vers en nog warm. We besluiten de gps te volgen en kortste route te nemen, deze gaat over kleine wegen die wel ok zijn naar Afrikaanse normen maar niet om met een camper te doen. Na een uur rijden hebben we amper 25km gedaan... Na een tijdje knoeien en vloeken komen we uiteindelijk toch op een hoofdweg uit. We rijden naar Volubilis, de belangrijkste Romeinse vindplaats van Marokko. Er zijn nog veel redelijk goed bewaarde vloermozaïeken te bewonderen en je krijgt er een goed beeld van hoe het leven was in de antieke stad. Je hebt er geen gids nodig. Hierna rijden we door naar Fez, van ver zien we de smog al boven de stad hangen. Na wat inkopen installeren we ons op de campsite.
Eten doe we in het restaurant van onze camping, een serieuze tegenvaller en nog overdreven duur op de koop toe. Wel aangenaam is het gezelschap van een gepensioneerd brits koppel die een klein half jaar door Marokko trekken.
Onze gids om ons door Fès te leiden is keurig op tijd. We beginnen onze toer bij een pottenbakkerij, vervolgens gaan we de medina in, de oudste van Marokko. Het is een wirwar aan smalle steegjes. Er heerst een zeer aangename sfeer en absoluut geen opdringerige verkopers. We bezoeken alle belangrijke plekken. Heel indrukwekkend is de oude Koranschool. Het valt ons op hoeveel ambachten er nog uitgevoerd worden, tapijtenwevers, kopersmits, ... Na de lunch brengt onze gids ons terug en rijden we door. Voor een bezoek aan Fés is zeker een gids aan te raden, je krijgt veel info en je ziet alle mooie plekken. Onderweg naar Azrou stoppen we nog bij een meer om een cache te vinden. Er ligt nog of al behoorlijk veel sneeuw in de midden atlas. Van op onze campsite hebben we een super zicht op de bergen. Omdat we op 1500m hoogte zit koelt het snel af dus we zoeken snel de warmte van onze camper op.
Na het bijvullen van de watertank en het legen zetten we aan richting Merzouga. We klimmen de midden atlas door waar er overal sneeuw ligt langs de weg. We hebben geluk want tot 2 dagen geleden was de weg nog ondergesneeuwd. Onder een straalblauwe hemel is het zicht indrukwekkend. Door een lang uitgerekte vallei rijden we richting de hoge atlas. We rijden verschillende bergpassen over. Er is behoorlijk veel verkeer en vooral de grote vrachtwagens zijn lastig om in te halen. Onderweg genieten we in de zon van een heerlijke tanjine en een glaasje muntthee. Later dan verwacht, het is uiteindelijk ook verder dan gedacht, arriveren we in Merzouga. Dit dorp ligt aan de rand van Erg-Chebbi, imposante zandduinen. We kiezen voor de camping Kanz Erremal, deze ligt vlak tegen de duinen aan, het uitzicht is geweldig! Het is al aan het schemeren als we alles installeren. We zetten ons op het terras van het hotel, er is gratis wifi en hier willen we natuurlijk gebruik van maken. Al snel krijgen we gezelschap van Ahmed en samen drinken we een aantal glazen berberwiskey (zo noemen ze hun muntthee). Het diner laat zich goed smaken en ter afronding van de avond roken we nog een shisha.
We blijven hier een dagje plakken om te genieten van de duinen. Na het ontbijt wandelen we de duinen in. We hebben een hoge duin in de verte uitgekozen waar we naartoe willen. We ploeteren ons een weg over verschillende duinen heen en na 1,5km bereiken we ons doel. Het is de moeite, we worden beloond met een schitterend uitzicht waar we een hele tijd van genieten, net als van de stilte om ons heen. De terugwandeling gaat even moeizaam... Tijd om wat te relaxen in de zon en rustig een boek te lezen. In de late namiddag hebben we een tour geboekt om rond de duinen te rijden. We stoppen eerst bij een oase waar we een kleine wandeling door maken om dan verder te rijden naar een plek waar vele fossielen te bewonderen zijn. In 4x4 doorklieven we de duinen en geregeld stoppen we op hoge plekken waar we een schitterend uitzicht hebben. We volgen ook een stuk waar de rally Parijs - Dakar geregeld passeerde. In dit gebied wordt ook de Marathon du Sable gehouden. Een volgende stopplek zijn de lokale mijnen, erbarmelijke toestanden waarin men hier moet werken. Als we aan de mijnen denken doet ons dit herinneren aan de ramp in Chili. we hebben de indruk dat de veiligheid hier nog een pak slechter is en totaal onveilig, eigenlijk eerder prehistorische toestanden. Op de laatste stop genieten we van de zonsondergang, altijd mooi maar hebben ze al veel indrukwekkender gezien, het nadeel van het vele reizen... We willen een shisha kopen en in het donker gaan we op het marktplein van Merzouga hiernaar op zoek, in winkeltje nummer vier vinden we een model dat ons aanstaat. Dineren doen we in het hotel.
Plannen zijn er om te veranderen. Het idee is om door te rijden naar de andere kant van de duinen, we hebben positieve reacties gelezen oven een campsite die ons ook wel wat lijkt. Tijdens het inladen doe ik nog een praatje met Ahmed en vertel ik hem onze plannen. Hij raadt dit zeer vastberaden af, niet vanwege de campsite maar vanwege het landschap dat niets is ten op zichtte van waar we nu zijn. Dus we besluiten om de trip van 400 km niet te maken en nog een dagje te blijven plakken en te genieten van de zon. We doen de rest van de dag niets behalve dan heerlijk onze vakantie beleven.
We zijn vroeg wakker vandaag en hebben besloten om vandaag wel door te rijden, richting Todrakloof (220km). De rit is heel vlot, het landschap oersaai, steenwoestijn en rechte banen. Tegen de middag zijn we in Tinerhir, het begin van de kloof. We rijden een stuk en zijn niet echt onder de indruk, op een stuk van een kleine halve kilometer is de kloof 50m breed en 300m hoog. Het staat vol van de bussen toeristen en de gebruikelijke kraampjes. We besluiten nog even door te rijden, en gelukkig maar want het is een schitterende rit van 20km door de kloof naar Tamtatouchte. Onderweg komen we geen toerist meer tegen. We lunchen in Auberge 'les amis', ronduit schitterend! Op het terras in de zon is het zalig en het eten is van een uitmuntende kwaliteit! We drinken als afsluiter nog een thee met de eigenaar die ons ook de kamers laat zien. Een aanrader van formaat! We dalen na onze lange lunch terug de kloof af en installeren ons op camping Le Soleil. Het is koud en er staat een frisse harde wind. De zon kan er niet tegen op, we zitten tegen de flanken van het Atlasgebergte.
Na het ontbijt vertrekken we richting Ouarzazate, de filmstad van Marokko. Buiten 2 studio's merk je hier weinig van. Er heerst een ontspannen en uitnodigende sfeer in de binnenstad. We hebben even genoeg van de tanjines, onze guidebook geeft aan dat er een lekker Italiaans restaurant is, Veneziano, dus dit willen we wel eens proberen. De pizza is zeer lekker. Naast het restaurant is er een bakkerij, de eerste die we zien in Marokko, alles ziet er geweldig uit. We willen vandaag tot in Marrakech rijden. Hiervoor moeten we het hoge atlas gebergte door, over de Tizi n'Tichka pass, 2217m. Er ligt behoorlijk veel sneeuw en ijs. De rit gaat vlot maar traag dus komen we pas tegen de late avond aan in Marrakech. We vinden de weg naar de camping redelijk vlot, er staat nooit iets aangegeven. We willen nog even langs de winkel met als gevolg dat we in het donker een plekje moeten uitzoeken. In de winkel worden we verschillende keren aangesproken of we voor hen alcohol willen kopen, uiteraard weigeren we dit, het is strafbaar. In de winkel is er een afgesloten stuk waar je wijn en bier kan kopen op vertoon van je paspoort. Wij kopen een aantal flessen Marokkaanse rode wijn, toch raar dat er wijn wordt verbouwd in een land waarvan de inwoners er niet van mogen drinken!? Voor het eerst 'koken' we vanavond zelf.
Met de taxi van de camping zijn we op een 20 tal minuten in het centrum van Marrakech. Het duurt even voor we ons deftig kunnen oriënteren. In het park van de La Koutoubia moskee gaan we op zoek naar een cache. Een local die rustig zijn krant aan het lezen is kan maar niet begrijpen wat we aan het doen zijn. We staken onze zoektocht omdat we net iets te veel worden aangekeken. Even later zien we hem ook staan zoeken... Je kunt hier een klassieke toeristenbus nemen die je langs alle bezienswaardigheden rijdt in een open dubbeldekker, we besluiten dit te doen. De rondrit is een uur, een goede manier om een duidelijker beeld te krijgen van de stad. Rond het centrale plein van Marrakech, Place Jemaa El Fna, zijn er op de daken verschillende terrassen waarvan je een leuk zicht hebt op het plein. In één van de restaurants lunchen we en bekijken het spektakel onder ons, we komen ogen te kort. De souks zijn een wirwar van straten vol shops. Op een gegeven moment zijn we deze winkelbuurt uit en lopen we rond zonder nog een andere toerist te zien. We verdwalen rustig verder tot we na een uur wandelen ons toch beginnen af te vragen hoe we hieruit gaan geraken. Verschillende keren worden we aangesproken met de vraag wat we hier deden omdat er niets te zien is volgens de locals. Een jong ventje helpt ons terug de weg te vinden. Een bezoek aan het paleis Royal staat nog op ons verlanglijstje voor vandaag dus begeven we ons hiernaar toe. Alles is gesloten en we mogen er niet, even later vernemen we dat de koning, Mohamed VI, thuis is, vandaar dus. Als de koning er is wordt alles afgesloten. Op de place Jemaa El Fna genieten we van de zonsondergang met een paar glazen muntthee. Naarmate het later wordt neemt de activiteit en de sfeer toe op het plein. Moe en met vooral zere voeten keren we terug naar onze camping.
Het is warmer dan de afgelopen dagen en hier genieten we volop van. In de namiddag vertrekken we naar Marrakech en brengen we een bezoek aan de garden Majerolle, de tuin van Yves Saint Laurant zijn buitenverblijf in Marrakech centrum. We installeren ons terug op een dakterras op het Jemaa El Fna plein en kijken naar alles wat er zich afspeelt. Hier worden elke dag tien tallen eettentjes opgebouwd. Wat ze aanbieden ziet er best ok uit dus we wagen het erop. Het is lekker maar veel. Na een wandeling door de soeks gaan we nog een thee drinken in ons favoriete café van Marrakech, café des espices op de place Rhaba Qedima. We slenteren nog even verder en aanzien alle staatmuzikanten, entertainers, kraampjes, ...
Voor het eerst is het bewolkt, daar storen we ons niet aan want hebben lange dag rijden voor de boeg naar Tanger. We nemen de tolroute, deze is behoorlijk duur maar veel sneller. Na een rit van 8u in uiteindelijk een stralende zon zijn we in de haven van Tanger. Onderweg gaat alles vlot behalve dan dat Katrijn een rood licht niet ziet (zegt ze ...) en we worden tegen gehouden door de politie. We krijgen stevig onder onze voeten en moeten een fixe boete cash betalen. In de haven is het onmiddellijk hectisch, typisch voor een Afrikaanse grens en dat in combinatie met een havensfeer. Alles moet snel snel gaan, veel geroep en getier door elkaar, iedereen die je wil helpen en vastpakt, willen je paspoorten zien, papieren hier en daar, louche figuren. Heerlijke stress is dat en ik hou wel van die hectiek en sfeertje. Natuurlijk is al die haast voor niets en moeten we nog 1,5u op de boot naar Tarifa wachten. Het lijkt erop dat de boot keurig op tijd vertrekt tot onze grote verbazing. Er moet toch nog een bus bij op en daarvoor moet hij aanleggen bij een andere terminal. Een uur later zijn we vertrokken. We zijn als eerste van de boot dus ook snel de politiecontrole door.
Voor het eerst regent het tijdens de nacht. We pakken onze valiezen en zetten tegen de middag aan naar El Burgo, waar familie woont. De rit gaat door een schitterend landschap. In de late namiddag komen we aan en genieten van een super ontvangst en avond.
Na een uitgebreid ontbijt rijden we naar de luchthaven van Malaga. Het inleveren van onze camper gaat erg vlot. Onze vlucht gaat keurig op tijd de lucht in en 2u en 45min later staan we in het ijskoude Brussel.
We hebben genoten van een leuke vakantie en keren zeker nog eens terug, Insha'Allah!
Voor meer foto's zie link foto's.
